-
-
- turecka niby-galaretka. Dla mnie - obrzydliwa. Jest wszędzie , w różnych smakach, kolorach, ksztaltach, cenach. Oni się tym zajadają. Ja - nie.
-
Komentarze
-
-
Nasze galaretki są o niebo lepsze, ta jest robiona przeważnie z mąką ziemniaczaną. Mnie nie smakowały absolutnie, do dzisiaj czuję niesmak - a zaledwie nadgryzłam i wyplułam :(
Składniki:
3/4 szklanki cukru
3 łyżki mąki kukurydzianej albo ziemniaczanej
1/2 szklanki wody
4-5 łyżek soku owocowego
1 łyżeczka octu
cukier puder do obtoczenia -
... " + " za wygląd, bo i ja mam obiekcje co do smaku. Nie jadłem co prawda oryginalnych wyrobów, ale z czasów młodości pamiętam, że w Polsce można było je kupić w "Delikatesach"...
"Rachatłukum (tur.-osm. z arab. راحة حلقوم rāḥat ḥulqūm „ukojenie gardła”) – słodki wyrób cukierniczy charakterystyczny dla wielu lokalnych kuchni głównie z obszaru Półwyspu Bałkańskiego i Bliskiego Wschodu. Jest to tradycyjny smakołyk, zwykle o smaku owocowym i konsystencji galaretki, wyrabiany ze skrobi pszennej lub mąki ziemniaczanej oraz cukru. Zamiast cukru pierwotnie używano miodu, a obecnie często stosuje się wiórki kokosowe. Rachatłukum jest podawany w postaci kostek oprószonych cukrem pudrem.
Początki tego deseru sięgają XV wieku, natomiast obecnie najczęściej stosowany przepis pochodzi z XIX wieku. Cukier, mączkę ziemniaczaną i wodę gotuje się wraz z orzechami lub owocami przez 1–2 godziny, aż zgęstnieje. Następnie przelewa się do drewnianych tac posypanych mąką ziemniaczaną i zostawia na 24 do 48 godzin, aż ostygnie i uzyska ciągliwą konsystencję. Następnie kroi w drobną kostkę.
Dość często rachatłukum nadaje się smak i aromat wodą różaną, wanilią lub miętą. Niektóre przepisy dopuszczają poza tym dodawanie do smaku orzechów włoskich, orzechów laskowych, orzeszków ziemnych, pistacji, migdałów itp. W zależności od regionu i pory stosuje się też różnego rodzaju owoce: truskawki, wiśnie, cytryny, pomarańcze".