-
- Dom Urodzenia Fryderyka Chopina. W czasie okupacji park i oficynę zamieniono na sanatorium i miejsce rehabilitacji rannych, a od jesieni 1944 roku aż do wyzwolenia w styczniu 1945 roku - na szpital polowy. Fortepian Pleyela został wywieziony. Większość, z trudem zbieranych eksponatów ekspozycji zaginęła. Ucierpiał również sam budynek. Oficyna miała uszkodzony dach i powybijane szyby w oknach. Do 1949 roku trwały prace nad renowacją budynku, odtworzeniem ogrodu, a także zgromadzeniem kolekcji mebli i przedmiotów z epoki. W setną rocznicę śmierci Chopina odbyła się uroczysta inauguracja ekspozycji. W domu Chopina odtworzono wówczas klimat polskiego dworku pierwszych dekad XIX wieku. W dworku zgromadzono m.in.: warszawski fortepian firmy Leszczyński z pierwszej połowy XIX wieku, pionowy klawikord zwany „żyrafą” firmy Fried Külbors z Wrocławia z XIX wieku, ponadto XIX-wieczne meble w stylu biedermeier oraz portrety Fryderyka Chopina i jego rodziny. W saloniku muzycznym stoi współczesny fortepian, na którym grają pianiści podczas koncertów chopinowskich, odbywających się w sezonie letnim. Od 1950 roku przez dwa lata dom Chopina pozostawał pod zarządem Muzeum Narodowego. Od 1953 roku opiekę nad majątkiem w Żelazowej Woli sprawowało Towarzystwo im. Fryderyka Chopina, zaś od 1 sierpnia 2005 roku funkcje te przejął Narodowy Instytut Fryderyka Chopina.