-
- Grób gen. Aleksandra Waszkiewicza (1901-1945), oficera Armii Czerwonej i generała brygady LWP. Z pochodzenia był Białorusinem. Uczestniczył w rosyjskiej wojnie domowej w szeregach Armii Czerwonej, a w latach 1922-1924 kształcił się i ukończył szkołę oficerską w Smoleńsku. Po ukończeniu szkoły dowodził plutonem, a w latach 1934-1936 pełnił obowiązki szefa sztabu pułku. W latach 1938-1942 pełnił obowiązki szefa oddziału szkolenia w Akademii Wojskowej im. Michaiła Frunzego w Moskwie, równocześnie uczył się w niej i w 1942 roku ją ukończył. We wrześniu 1944 roku, będąc pułkownikiem, został skierowany do Wojska Polskiego. Został organizatorem i dowódcą 5 DP. 3 listopada 1944 Krajowa Rada Narodowa mianowała go generałem brygady. Dywizja pod jego dowództwem wzięła udział w zaciętych walkach pod Budziszynem w kwietniu 1945 roku. W trakcie tych walk w rejonie miejscowości Tauer sztab 5 Dywizji Piechoty został okrążony przez atakujące wojska niemieckie. Po jego rozbiciu 21 kwietnia 1945 roku ciężko ranny Aleksander Waszkiewicz został wzięty do niewoli. Dokładna data śmierci nie jest znana. Prawdopodobnie następnego dnia 22 kwietnia 1945 roku został poddany torturom i zamordowany. Jego zmasakrowane zwłoki odnaleziono dopiero 4 maja w lesie niedaleko Stiftswiese. Za męstwo okazane w walce w trakcie forsowania Dniepru w 1943 roku został odznaczony tytułem Bohatera Związku Radzieckiego oraz medalem Złotej Gwiazdy i Orderem Lenina. Otrzymał pośmiertnie Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari.