-
- Grób gen. Juliusza Karola Wilhelma Józefa Rómmla vel Rummla (1881-1967). Pochodził z jednego z najstarszych rodów szlacheckich proweniencji niemieckiej (von Rummel), posiadającego własny herb i tytuł Freiherra, nadany w okresie wypraw krzyżowych. W 1918 roku przy sprzeciwie znacznej części rodziny przeforsował zmianę pisowni nazwiska z Rummel na Rómmel. Był absolwentem Korpusu Kadetów w Pskowie i Konstantynowskiej Szkoły Artylerii w Petersburgu. Od roku 1903 służył, jako oficer zawodowy rosyjskiej artylerii. Brał udział w I wojnie światowej na froncie austriackim, jako dowódca 1 Brygady Artylerii. Od września 1917 roku służył w II Korpusie Polskim. Został internowany przez Austriaków. Po odzyskaniu niepodległości zajmował różne stanowiska dowódcze w Wojsku Polskim. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, jako dowódca 1 Dywizji Jazdy. W roku 1920 został awansowany na stopień generała brygady. W latach 1921-1924 był inspektorem jazdy 1 Armii w Wilnie, później - do 1926 roku - dowódcą 1 Dywizji Kawalerii w Białymstoku. W 1926 roku przeszedł do pracy w Generalnym Inspektoracie Sił Zbrojnych (GISZ), a po awansie na generała dywizji został inspektorem armii. W 1939 roku objął stanowisko dowódcy Armii "Łódź" z zachowaniem stanowiska inspektora armii. Po wybuchu wojny, Naczelny Wódz wydał zgodę na wycofanie armii z pozycji głównej, a następnie nakazał jej wycofanie za Wisłę. 8 września 1939 roku gen. Rómmel przybył do stolicy. Jako najstarszy rangą oficer w oblężonym mieście podawał się później za dowódcę obrony Warszawy, mimo że faktycznie obowiązki te pełnił gen. Walerian Czuma (1890-1962). Rómmel był natomiast dowódcą Armii "Warszawa", której częścią był garnizon stolicy.Przed kapitulacją Warszawy, powołał ruch oporu z gen. Michałem Tokarzewskim-Karaszewiczem (1893-1964) na czele - Służba Zwycięstwu Polski. Po ataku wojsk sowieckich na Polskę 17 września, Rómmel bezprawnie rozkazał radiodepeszą traktowanie sił bolszewickich, jako "oddziały sprzymierzone". Po upadku Warszawy został wzięty do niewoli, gdzie przebywał do końca wojny. Po wojnie, gen. Rómmel przebywał przez pewien czas we Francji. Jako jeden z nielicznych generałów II RP porozumiał się z władzami komunistycznymi. Formalnie przyjęty został do Ludowego Wojska Polskiego i przeniesiony w stan spoczynku.