-
-
- Brama św. Honoraty, co najmniej od 1911 roku pełni funkcje głównego wejścia na cmentarz. Jak informuje napis umieszczony od strony cmentarza, bramę wystawiono w 1915 roku : "Ku czci zgasłej małżonki śp. Honoraty ze Zwolińskich Mieczysławowej Lansbergowej tę bramę wzniósł i M. Warszawie ofiarował w czerwcu 1915 roku w smutku pozostały - mąż". Zaprojektowanie bramy powierzono Leopoldowi Wasilkowskiemu (1865/1866-1929), artyście o uznanej już wówczas sławie, chociaż mocno naginającemu obowiązujące kanony sztuki. Wykonaniem zajęła się znana warszawska firma kamieniarska Jana Rudnickiego. Efekt końcowy, składający się z obudowy wejścia na cmentarz oraz niewielkiej "stróżówki", otrzymał bardzo pochlebne opinie. Dzieło Wasilkowskiego z pozoru niewiele ma wspólnego ze św. Honoratą (V w n.e.) lub św. Honoratem z Arles (350-429/430), którzy aureoli doczekali się za ciche, pobożne życie w czystości i modlitwie. Tymczasem od ulicy Powązkowskiej wejścia na cmentarz broni rycerz, stylizowany nieco na rzymskiego legionistę. W rzeczywistości jest to "miles Dei" (rycerz boży), który uzbrojony w boskie emblematy (miecz w kształcie krzyża z symbolem IHS na rękojeści, tarcza z koroną cierniową i grotem włóczni - symbolami Męki Pańskiej oraz okiem opatrzności - znakiem boskiej wszechmocy), zwycięża zło (wąż). Natomiast po drugiej stronie wejścia na cmentarz filar bramy zdobi wieniec pogrzebowy ze wstęgą oraz wpisanym weń symbolem pokoju i Chrystusa (PX). Przesłanie tego dzieła jest w istocie dosyć optymistyczne. Oto za bramą cmentarną rozciąga się kraina śmierci, ale postrzeganej jako przestrzeń pokoju (symbol PAX), dobra (martwy wąż, czyli brak zła), a nawet życia (płonące lampki oliwne na skrzydłach bramy). Z drugiej strony autor tego dzieła wyrażał oczywistą dla chrześcijanina prawdę: ci, którzy pokonają grzech, nie muszą obawiać się śmierci, gdyż dla nich będzie to tylko chwila przejścia do szczęśliwej wieczności.
-
