-
-
- Kościół p.w. św. Karola Boromeusza. Kiedy w latach 30. XIX wieku zamknięto Cmentarz Świętokrzyski i Cmentarz Ujazdowski, jedyną nekropolią Warszawy stały się Stare Powązki. Zaszła konieczność kolejnego remontu. Powierzono jednemu z czołowych architektów Królestwa Polskiego, Alfonsowi Kropiwnickiemu (1803-1881). Przebudowa rozpoczęła sie w 1849 roku, a nadzór na całością prac powierzono Alfonsowi Welke (1827-1911). Kościół przedłużono kosztem starych zakrystii, a ponadto w ścianie południowej wybito okna. Zmieniono także fragmenty stropu i pokryto dach blachą. W związku z regulacją ulicy Powązkowskiej skromne wejście zostało wzbogacone o trójstronne schody. Gruntownie zmieniono też wnętrze świątyni. Ustawiono wspaniały przyozdobiony kolumnami ołtarz murowany i ołtarze boczne i odnowiono obraz, przedstawiający patrona świątyni oraz obrazy w ołtarzach bocznych. Prezbiterium oddzielono ozdobną kratą żelazną, ofiarowaną przez braci Evans, a pomiędzy nim a nawą wzniesiono piękną kazalnicę - dzieło rzeźbiarza Jana Lindnera. Na chórze umieszczono organy, wykonane przez pracownię Moritza Roberta Müllera (1803-1863) z Wrocławia, a pod nim - dwie kropielnice z marmuru kararyjskiego, ofiarowane przez hr. Kwileckiego i M. Redel. Miejsce dawniejszej drewnianej posadzki zastąpiła kamienna. Wiele elementów wyposażenia i sprzętów kościelnych było darem ówczesnych warszawskich przedsiębiorców. 22 września 1850 roku odbyła się uroczysta konsekracja odnowionego kościoła.
-
