-
-
- Archikatedra oliwska. Kaplica Mariacka, będąca częścią zachodniego skrzydła dawnego klasztoru Cystersów, uznawana jest za efekt ostatniego etapu odbudowy tegoż po zniszczeniach, jakim uległ w 1577 roku, ograbiony i spalony przez wojska gdańskie, w odwecie za trzymanie strony nieuznanego przez miasto króla Stefana Batorego (1533-1586). Przyjmuje się, że prace w tej części odbudowywanego klasztoru ukończono około 1600 roku. Istnieje przypuszczenie, że w miejscu późniejszej kaplicy w oryginalnym, zniszczonym w 1577 roku klasztorze, znajdował się zimowy refektarz. Fundatorem kaplicy był opat Dawid Konarski (1564-1616). Nadano jej formę bardzo prostą. Otrzymała surowe krzyżowe sklepienia i nader skromne wyposażenie, do którego zaliczały się: ufundowane przez opata ozdobne kraty, zamykające wejście od strony kościoła, z którym kaplica łączy się dwoma półkoliście sklepionymi przejściami, i widoczny na poprzednim zdjęciu ołtarz z 1681 roku, przypisywany czasem mylnie opatowi Michałowi Antoniemu Hackiemu (1630-1703), a w rzeczywistości ufundowany przez przeora Hieronima Martiniego. W centralnej części ołtarza znajdował się niegdyś obraz XIX-wiecznego gdańskiego malarza Louisa Sy, będący kopią dzieła Rafaela "Madonna della Sedia", który obecnie zdobi gabinet arcybiskupi. Zastąpiony został w roku 1911 obrazem przedstawiającym Marię Niepokalaną, autorstwa niemieckiego malarza Gebharda Fugela (1863-1939), utrzymany w dość rzadkim na Pomorzu stylu, przypominającym twórczość mistrza secesji Alfonsa Marii Muchy (1860-1939). Po bokach centralnego malowidła stoją posągi świętych Benedykta i Bernarda.
-
