-
-
- Gmach Szkoły Głównej Handlowej - tzw. Aula Spadochronowa. II wojna światowa nie przerwała działalności SGH, która pod oficjalnym szyldem średniej szkoły zawodowej, prowadziła zajęcia na poziomie akademickim. Jej kadra i studenci uczestniczyli w strukturach państwa podziemnego i wzięli udział w Powstaniu Warszawskim. Uczelnia wznowiła działalność już w lutym 1945 roku. Radykalne przekształcenia nastąpiły w 1949 r., kiedy decyzjami władz komunistycznych SGH upaństwowiono, zmieniono nazwę na Szkoła Główna Planowania i Statystyki (SGPiS) oraz dostosowano jej program nauczania i badawczy do potrzeb gospodarki centralnie kierowanej. Od II połowy lat 50. XX wieku, rozpoczął się proces podnoszenia poziomu naukowego i dydaktycznego SGPiS. Szerzej sięgano do światowego dorobku w dziedzinie ekonomii, rozszerzano naukę języków obcych i rozwijano kontakty międzynarodowe. Pozycję uczelni wzmacniała obecność w jej murach m.in. prof. prof. Andrzeja Grodka (1901-1959), Jana Drewnowskiego (1908-2000), Michała Kaleckiego (1899-1970), Edwarda Lipińskiego (1888-1886), Jerzego Lotha (1880-1867) i Aleksego Wakara (1898-1966).
-
