-
-
- Ateński Akropol (ἀκρόπολις τῶν Ἀθηνῶν). W okresie rzymskim, za panowania dynastii julijsko-klaudyjskiej, na Akropolu zbudowano niewielką świątynię Rzymu i Augusta, a nieco później, żyjący w latach 101-177 Herod Attyk (Lucius Vibullius Hipparchus Tiberius Claudius Atticus Herodes Marathonios / Ηρώδης ο Αττικός) u stóp wzgórza zbudował zachowany do dziś odeon. Proces systematycznego niszczenia Partenonu rozpoczął się w V w n.e., kiedy to usunięto z niego niektóre rzeźby, w tym olbrzymi posąg Ateny, a w roku 662 zamieniono go na kościół chrześcijański p.w. Matki Bożej. W okresie utworzonego przez krzyżowców Księstwa Ateńskiego (XIII- XIV wiek) Akropol był jego centrum administracyjnym. Partenon pełnił funkcję katedry, a Propyleje stanowiły część pałacu książęcego. Zbudowano tu także dużą wieżę, tzw "Wieżę Franków", która dotrwała do XIX wieku. Po zajęciu Aten przez Turków Partenon przekształcono w kwaterę wojsk ottomańskich oraz meczet, a w Erechtejonie urządzono harem gubernatora. Budowle Akropolu bardzo ucierpiały w czasie wojny z Wenecją w 1687 roku, gdy ostrzał floty weneckiej spowodował eksplozję składowanego tu prochu. Po odzyskaniu niepodległości przez Grecję władze dążyły do usunięcia z Akropolu elementów architektury bizantyjskiej i ottomańskiej. W roku 1834 rozpoczęto prace archeologiczne na Akropolu, które trwają do dziś.
-
