-
-
- Ateński Akropol (ἀκρόπολις τῶν Ἀθηνῶν). Pierwsze ślady osadnictwa sięgają epoki neolitu (około 6000 lat p n.e.), natomiast pierwsze odkryte ślady fortyfikacji z okresu mykeńskiego - murów o grubości 4,6 - 6 m, pochodzą z X wieku p.n.e. W czasie walk o władzę w Atenach w 632 p.n.e. Akropol został opanowany przez Kylona (Κύλων), który próbował wprowadzić tyranię. W VI wieku p.n.e., za czasów Solona (Σόλων), żyjącego w latach ok. 635 - ok. 560 p.n.e., na miejscu mykeńskiego megaronu powstaje na Akropolu archaiczna świątynia Ateny Polias (Αθηνά Πολιάς) tzw. Hekatompedon (Εκατόμπεδον), czyli świątynia o długości stu stóp. Około roku 560 p.n.e. rozbudowuje ją tyran Aten, Pizystrat (Πεισίστρατος), żyjący w latach ok. 605-527 p.n.e. W roku 490 p.n.e., po odniesionym pod Maratonem zwycięstwie nad perską armią króla Dariusza I Wielkiego (ok. 550-485 p.n.e.), Ateńczycy rozpoczynają wznoszenie świątyni poświęconej Atenie Partenos (Αθηνά Παρθένος), tzw. Starego Partenonu. W roku 480 p.n.e. Persowie, najeżdżający Ateny pod wodzą następcy Dariusza, Kserksesa (ok. 517-465 p.n.e.), niszczą fortyfikacje i świątynie Akropolu.
-
