-
-
- Zamek krzyżacki. Budynek konwentualny składał się z czterech skrzydeł, wzniesionych na planie kwadratu o boku 47 metrów. Wszystkie skrzydła posiadały identyczną wysokość, lecz w zależności od ich przeznaczenia odróżniały się liczbą kondygnacji. W skrzydle południowym na pierwszym piętrze znajdowała się trójprzęsłowa kaplica z zakrystią w przyległej wieżyczce oraz również trójprzęsłowy kapitularz (miejsce spotkań i narad). W skrzydle północnym pierwotnie mieściło się mieszkanie komtura i dormitoria braci, później po 1422 roku zamieszkał w nim były wielki mistrz. W budynku zachodnim ulokowano ogrzewany przez system kanałów podłogowych refektarz, a we wschodnim być może zorganizowano kolejne dormitorium oraz infirmerię. Drzwi wejściowe do reprezentacyjnych wnętrz zamkowych znajdowały się na poziomie pierwszego piętra. Aby się do nich dostać, trzeba było pokonać drewniane schody i krużganki, które ze względów bezpieczeństwa również były wykonane z drewna - w chwili zagrożenia można je było szybko spalić. Przyziemia budowli służyły jako wnętrza magazynowe i kuchenne, a pierwotnie zapewne też jako warsztaty i stajnie. W północno-wschodnim narożu budynku konwentualnego wznosiła się wysoka, blisko 50-metrowa wieża, u podstawy czworoboczna, a w wyższych partiach oktogonalna. Wieża ta, zwieńczona platformą okoloną blankami, stanowiła dogodny punkt obserwacyjny, sygnalizacyjny, a przede wszystkim była przyczułkiem ostatecznej obrony załogi. Klasztor otaczała nawodniona fosa o ceglanych murach oporowych. Mur wewnętrzny zwieńczono na narożach kwadratowymi wieżyczkami, z których jedna, zapewne południowo-wschodnia, pełniła funkcję latryny i połączona była bezpośrednio z zamkiem wysokim na wysokości pierwszego piętra.
-
