-
-
- Kościół farny p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego. Po wzniesieniu okazałej budowli przystąpiono do wyposażania jej wnętrza. Nie znamy jego pierwotnego wyglądu, nie zachowały się bowiem ówczesne ołtarze. Koniec XVII i cały wiek XVIII to okres, w którym wyposażono kościół w większość znanych nam dziś ołtarzy i sprzętów liturgicznych. W 1686 roku biskup Bonawentura Madaliński (1620-1691) zalecił ówczesnemu proboszczowi Franciszkowi Czarlińskiemu, by "bez zwłoki" zbudował nowy ołtarz główny. Cztery lata później był on już gotowy, jednak dopiero przed 1779 rokiem pomalowano go i wyzłocono. Zajmuje całą powierzchnię wschodniej ściany prezbiterium. Poziom artystyczny bogatej dekoracji snycerskiej, pochodzących głównie z początku XVIII wieku obrazów: "Ukrzyżowanie" i "Opłakiwanie" pozwala uznać go za wybitne dzieło późnobarokowej sztuki pomorskiej. Podobnie pozostałe ołtarze wykonane w I połowie XVIII wieku: św. Jana Nepomucena, św. Rocha, św. Jakuba, św. Józefa, św. Anny (obecnie Matki Boskiej Częstochowskiej) oraz św. Jana Chrzciciela (obecnie Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny), stanowią interesujący zespół zabytków jednorodnych stylowo, ciekawie zróżnicowanych pod względem formy i treści.
-
