-
-
- Zamek krzyżacki. Malbork nie ustępował w niczym innym ówczesnym stolicom europejskim. Odbywały się w tu turnieje, polowania, wystawne przyjęcia i inne wielkoświatowe atrakcje. Skrzydło wschodnie Zamku Średniego przeznaczone było dla gości Zakonu. W skrzydle północnym umieszczono siedzibę wielkiego komtura, szpital zakonny (infirmerię) oraz wieżę bramną. Największy człon malborskiej fortecy stanowiło Przedzamcze, zwane też Zamkiem Niskim. Powstało niemal równocześnie z Zamkiem Średnim, na obszernej terasie zalewowej Nogatu. Stanowiło zaplecze gospodarcze zakonu. Umieszczono na nim warsztaty, magazyny, zbrojownie, stajnie, obory, spichlerze, szpital i mieszkania dla służby. Był także kościół p.w. św. Wawrzyńca. Przedzamcze posiadało rozbudowany system murów obronnych z wkomponowanymi bramami wjazdowymi. Całość dodatkowo otaczał system fos. Bram wjazdowych do zamku w Malborku było kilka, ale wszystkie prowadziły po kolei przez Przedzamcze, Zamek Średni aż na Zamek Wysoki. Malbork w 1410 roku był oblegany przez wojska polsko-litewskie pod wodzą króla Władysława Jagiełły po bitwie grunwaldzkiej. Natychmiast po odstąpieniu wojsk polskich rozpoczęto przebudowę umocnień. W 1414 roku powstały ziemne fortyfikacje przystosowane do użycia broni palnej. Pod koniec lat 40. XIV stulecia wzniesiono wzdłuż zewnętrznych wałów betonowe basteje, umożliwiające ostrzał flankowy z broni palnej. W 1454 roku twierdza przeżywa drugie, tym razem 6 miesięczne oblężenie. I tym razem Malborka nie udaje się zdobyć. W czasie wojny trzynastoletniej zamek został sprzedany w roku 1457 królowi polskiemu Kazimierzowi IV Jagiellończykowi (1427-1492) za kwotę 190 tysięcy florenów przez czeskiego dowódcę najemników Ulryka Czerwonkę (?-1465), który posiadał zamek w zastawie w zamian za zaległy żołd. Po II pokoju toruńskim Stolica Zakonu została przeniesiona do Królewca. Od tej pory, aż do 1772 roku, zamek malborski był jedną z rezydencji królów Polski. Zamek Wysoki pełnił rolę magazynu, a Wielki Refektarz był miejscem w którym wydawano królewskie przyjęcia. Rezydencja króla mieściła się w Pałacu Wielkich Mistrzów. W II połowie. XVI wieku główna wieża otrzymała zegar i hełm renesansowy. W 1618 roku kościół na zamku przejęli jezuici i przebudowali wnętrze w stylu barokowym. W 1626 roku zamek obległy i zdobyły wojska szwedzkie pod dowództwem Gustawa II Adolfa (1594-1632). Szwedzi po zdobyciu zamku zbudowali 11 ziemnych bastionów. W 1629 roku fortyfikacje powiększono o kolejną linię obronną, którą wojska polskie hetmana Stanisława Koniecpolskiego (1591-1646) próbowały bezskutecznie zdobyć. W 1636 roku Szwedzi zamek opuścili i przejęły go ponownie wojska polskie.
-
