-
-
- Pomnik rotmistrza Witolda Pileckiego (1901-1948). Rotmistrz Witold Pilecki walczył w kampanii wrześniowej, jako dowódca plutonu w szwadronie kawalerii dywizyjnej 19. Dywizji Piechoty Armii Prusy, a następnie w 41. Dywizji Piechoty na przedmościu rumuńskim. W 1940 roku przedstawił swoim przełożonym plan przedostania się do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz, w celu zebrania od wewnątrz informacji wywiadowczych na temat jego funkcjonowania i zorganizowania ruchu oporu. Podczas ulicznej „łapanki” pozwolił się schwytać, by dostać się do obozu w Oświęcimiu. W nocy z 26 na 27 kwietnia 1943 roku Witold Pilecki, wraz z dwoma współwięźniami, zdołał uciec z obozu. Po wojnie, jesienią 1945 roku, zorganizował siatkę wywiadowczą i rozpoczął zbieranie informacji wywiadowczych o sytuacji w Polsce, w tym o żołnierzach AK i 2. Korpusu, którzy byli więzieni w obozach NKWD i deportowani przez Sowietów na Syberię. W maju 1947 roku został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa i oskarżony o działalność wywiadowczą na rzecz rządu RP na emigracji. Torturowany i poniżany został ostatecznie skazany na karę śmierci i wkrótce stracony. W 2006 roku, przy okazji obchodów 62. rocznicy wybuchu powstania warszawskiego, prezydent Lech Kaczyński (1949-2010) przyznał Witoldowi Pileckiemu pośmiertnie Order Orła Białego.
-
