-
-
- Kościół p.w. św. Ducha. Powstał około XIII wieku, jako kościół szpitalny dla chorych, starców, kalek i pielgrzymów. Pierwotnie był drewniany, wzmiankowany w 1345 roku, prawdopodobnie w związku z budową murowanego. Po kasacie klasztoru ss. benedyktynek przekazano go gminie ewangelickiej. W 1900 roku zwrócono go katolikom i przez pewien czas pełnił funkcję kościoła garnizonowego. Obecnie jest to kościół parafialny. Kilkakrotnie palony i przebudowywany, z manierystycznym szczytem od wschodu niemal całkowicie zatracił gotyckie cechy stylowe. Kościół jest orientowany, salowy, zbudowany na rzucie prostokąta, otynkowany. Wewnątrz kościoła znajduje się murowany chór muzyczny z XVIII wieku, wsparty na trzech arkadach filarowych. Na elewacji wschodniej - od strony ulicy Klasztornej - umieszczony jest barokowy krucyfiks z II połowy XVII wieku. Obok kościoła widoczny jest tzw. Pałac Opatek. Była to dawna furta klasztoru ss. benedyktynek, zbudowana wraz z klasztorem około 1730 roku.
Barokowy budynek jest zwrócony fasadą na wschód - na ulice Klasztorną.
-
