-
-
- Widok na wyspę Ołowianka. Najstarsza, utrwalona w dokumentach z 1404 roku nazwa okolic Ołowianki brzmiała Szafarnia. Nazwa Ołowianka pochodzi stąd, że później znajdowały się tam magazyny, służące do przechowywania ołowiu. Największy z nich określano jako Dwór Ołowiany.Znajdowała się tam również potężna waga, na którą wielki żuraw, ładował sprowadzany drogą wodną aż z Olkusza ciężki, szary metal. Oprócz Ołowianego Dworu, jak i wspomnianej wagi i dźwigu, po których nie ma już śladu, znajdowały się też spichlerze. Najlepiej z nich zachował się tzw. Spichlerz Królewski. Ta masywna budowla z trzema kondygnacjami i wyjątkowo malowniczą szczytnicą, wzniesiona została dopiero w XVII wieku, lecz zgodnie z tym, do czego zobowiązali się gdańszczanie wobec Kazimierza IV Jagiellończyka (1427-1492). Twórcą spichlerza był znany architekt gdański Hans Strakowski (1567-1642). Obecnie, spichrz został zaadaptowany na hotel. Trzy inne - Panna, Miedź i Oliwski - podniesiono z ruin dopiero w ostatnim dwudziestoleciu. W części wschodniej Ołowianki, zwanej niegdyś Ciesielnią znajdowały się wielkie zakłady ciesielskie, a także rodzaj stoczni remontowej, z której korzystali Krzyżacy. Niedaleko znajdowała się osobliwa rogatka wodna, w postaci długiego łańcucha lub drąga zagradzającego Motławę. Podobno funkcjonowała jeszcze w 1809 roku. Pod koniec lat 60. XIX wieku wybudowano tam przepompownię ścieków, do dziś zachowaną i w pełni sprawną. W latach 1897-1898 na Ołowiance wybudowano kompleks elektrowni miejskiej. Obecnie na terenie dawnej elektrociepłowni ma siedzibę Polska Filharmonia Bałtycka im. Fryderyka Chopina. Przy wyspie Ołowianka zacumowany jest także widoczny na zdjęciu rudowęglowiec s/s "Sołdek", pierwszy pełnomorski statek zbudowany w Polsce po II wojnie światowej. Pełni on dziś rolę statku-muzeum.
-