Podróż KORNWALIA
Eden Project
ogród botaniczny w hrabstwie Kornwalia, położony 3 km od St Austell stworzony w wyeksploatowanym wyrobisku kaolinu. Zgromadzono tu 18 tys. gatunków roślin z kilku stref klimatycznych świata.
Zasadniczą częścią jest budowla składająca się z przepuszczających światło kopuł, w której hodowane są rośliny ze wszystkich części świata. Całość podzielona jest na dwa środowiska:biom tropikalny wilgotny i biom tropikalny suchy. W obu panują warunki cieplne i wilgotnościowe sprzyjające rozwojowi roślin z ciepłych stref klimatycznych: podrównikowej i zwrotnikowej. Kopuły wykonane są z kilkuset sześciokątnych na wpół przezroczystych plastikowych plastrów mających zdolność przepuszczania wilgoci i powietrza.
Autorem pomysłu jest Tim Smit, a projekt wykonał brytyjski architekt Nicholas Grimshaw. Projekt zrealizowano w dwa lata i 3 miesiące, a oddano do dyspozycji publicznej w 2001.
Biom wilgotny tropikalny, uznany za największą szklarnię świata, zajmuje powierzchnię 1,3 hektara, ma 55 m wysokości i 200 m długości. Rosną tam m.in. bananowce, bambusy.
Biom suchy ma powierzchnię 0,6 ha i 135 m długości. Rosną tam m.in. oliwki, winogrona i inne rośliny strefy podzwrotnikowej.
Biom zewnętrzny to część ekspozycji na świeżym powietrzu. Łagodny klimat kornwalijski pozwala na rozwój roślin strefy śródziemnomorskiej – uprawia się tam m.in. herbatę, lawendę.
Eden Project pomyślany jest nie tylko jako ogród botaniczny, ale również jako instytucja edukacyjna. Jej zadaniem jest pokazać relacje zachodzące w naturze i uczulić odbiorcę na ekologiczne aspekty życia na Ziemi. W dobudowanej w 2007 roku części zwanej The Core pokazane są różne punkty widzenia natury i ekologii, często w kontrowersyjny sposób. Jest tu np. roślina-maszyna pokazująca uniwersalny wpływ roślin na środowisko, a także podobne eksponaty.
Charlestown
port i niewielkie miasto w Kornwalia. Położone jest ok. 3 km od centrum St Austell.
Miasto rozwinęło się z niewielkiej wioski West Polmear; w latach 1791 - 1801 Charles Rashleigh, członek rodziny ziemiańskiej z Kornwalii, wybudował tu port w odpowiedzi na zwiększone zapotrzebowanie przemysłu wydobywczego i mineralnego. Port zbudowany był do wywozu węgla, z czasem zdominował eksport kaolinu. Miasto zostało zbudowane w stylu wiktoriańskim.
Miasto otrzymało nazwę od imienia twórcy Charlesa Rashleigha, członka rodziny ziemiańskiej z Kornwalii, przemysłowca zajmującego się handlem gliną ceramiczną.
Newquay
miasto na Półwyspie Kornwalijskim. Najpopularniejszy ośrodek surfingu na Wyspach Brytyjskich, używa tytułu "Stolica brytyjskiego surfingu". Również popularny wśród młodzieży ośrodek clubbingu i życia nocnego.