Podróż Putorana Expedition 2010

Marcel Bąk (22 lata)

Student IV roku Finansów i rachunkowości na SGH w Warszawie. Bagna, lasy oraz góry na terenie Polski, jak również za granicą są od wielu lat celem jego wędrówek. Uprawia wspinaczkę, lubi długodystansowe marsze i biegi. Interesuje się także eksploracją opuszczonych miejsc oraz bunkrowaniem. Zapalony czytelnik literatury podróżniczej, a także literatury filozoficznej i wojskowej. Maniak sprzętu turystycznego, wyznawca fast & light.

2010 Polska, pierwszy górski ultramaraton, Kierat 2010, 36 miejsce z czasem 22h 18 minut.
2009 Islandia, samotny trawers wyspy od wschodniego do zachodniego wybrzeża (w tym przejście przez największą pustynię Europy - Ódáðahraun).
2009 Norwegia, Góry Jotunheimen (m. in. Falketind 2067 m, Uranostind 2157m) oraz trawers płaskowyżu Hardangervidda ze wschodu na zachód.
2008 Polska, zimowe przejście Grani Tatr Zachodnich.
2008 Czechy, eksploracja opuszczonych kopalni złota i uranu - Zlate Hory.
2008 Norwegia, wędrówka w Górach Jotunheimen (m. in. Galdhøpiggen 2469m) oraz na płaskowyżu Hardangervidda.
Liczne pomniejsze zimowe i letnie wyjazdy w góry oraz na niziny.

Rafał Król (38 lat)

Podróżnik, polarnik, eksplorator, fotograf, projektant sprzętu używanego w ekstremalnych warunkach, ekspert do spraw bezpieczeństwa. Więcej na stronie www.expeditions.pl Niektóre wyprawy:

2009 jesień Trawers Grenlandii śladami Nansena, czyli 600 km w najgorszych polarnych warunkach.
2009 lipiec Mongolia - samotna góra Otgon Tenger, wejscie i eksploracja gdzie udało się ustalić prawdziwą wysokość i położenie szczytu.
2008 luty pieszy zimowy Trawers Islandii przez lodowiec Vatnajokull (największy lodowiec świata leżący poza obszarami czap polarnych) w rekordowym czasie 14 dni.
2008 sierpień ekspedycja eksploracyjna do największego i najdzikszego Parku Narodowego w Europie - polarnego lasu Lemmenjoki w Finlandii gdzie udało się dokonać pionierskiego przejścia na trasie Lisma- Angeli.
2007lato ekspedycja wysokogórska na Kampire Dior, zagubiony w Karakorum siedmiotysięcznik zdobyty tylko raz w latach 70 tych XX wieku przez Japończyków.
2006 marzec wyprawa polarna z przejściem parków narodowych Sarek i Padjelanta za kołem podbiegunowym w Szwecji.
2006 sierpień eksploracja wschodniej Turcji z wejściem na Ararat i Ercyies.

Marcin Madej (34 lata)

Historyk – Muzealnik, absolwent Uniwersytetu gdańskiego, pilot wycieczek, przewodnik, członek – współzałożyciel Polskiego Centrum Ekspedycyjnego. Współpracownik wielu polskich biur podróży jako pilot i twórca programów wycieczek.

2009 - ekspedycja do północno zachodniej Mongolii.
2006 - wyprawa do wschodniej Turcji z wejściem na Ararat.

Góry Putorana to miejsce o których nie słyszeli nawet geografowie.

Ogromny tajemniczy płaskowyż, do którego dostępu broni z zachodu gigantyczna rzeka Jenisej, z południa kompleks jezior z jeziorem Khantajskim (822 km kwadratowych powierzchni) na czele a z pozostałych stron bezkresne bagna Syberii. Najbliższym miejscem cywilizowanym jest zakazane miasto Norylsk, leżące daleko na północy Syberii, bo aż ponad 320 km na północ za kołem podbiegunowym. Z racji istniejącego tam kombinatu metalurgicznego jest strefą zamkniętą, nie tylko dla turystów ale i samych Rosjan. Norylski kombinat eksploatuje największe na świecie złoża niklu, miedzi, platyny i palladu – szacuje się je na 20% zasobów naszej planety. Jest to również najbardziej zanieczyszczone terytorium na Ziemi, ponieważ tak daleko na północy wegetacja roślinności jest niezwykle uboga i nie jest w stanie oczyścić klimatu zanieczyszczanego przez kombinat. Zdjęcie opublikowane w tym folderze zrobiła rosyjska agenda Greenpeace w 1999 roku. Poza nimi w roku 2000 pojawił się artykuł w National Geographic, w którym dziennikarz towarzyszył naukowcom z Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego, ustalającego populację owcy śnieżnej (Ovis Nivicola). Jednak nawet ta ekipa mająca do dyspozycji helikopter nie zapuściła się w interior płaskowyżu, i zorganizowała punkty biwakowe jedynie na obrzeżach masywu Putorana.

http://science.nationalgeographic.com/science/earth/surface-of-the-earth/putorana-plateau-article.html

O płaskowyżu:

Płaskowyż Putorana uformowany został ok. 250 milionów lat temu, we wczesnym Triasie. Było to wynikiem wypływu lawy przez liczne szczeliny na ówczesny obszar. Erupcje spowodowały powstanie bazaltowej pokrywy o grubości prawie 2 kilometrów, długiej na 500 kilometrów i szerokiej na 400 kilometrów. W późniejszych okresach powierzchnię plateau formowały naprzemiennie rzeki oraz lodowce, czego skutkiem są liczne doliny o bardzo charakterystycznym przekroju.

Obecnie płaskowyż poprzecinany jest licznymi rzekami. Znajduje się na nim ponad 25000 jezior, zaś liczne progi skalne powodują, iż jest to najprawdopodobniej obszar o największym zagęszczeniu wodospadów na kilometr kwadratowy.

Fauna i flora:

Skąpa arktyczna roślinność, wiele żwiru, błota i gołoborza. Teren jest trudny z ogromnymi różnicami wysokości i głęboko wciętymi dolinami. Drzewa występują jedynie w najniżej położonych dolinach, poza nimi jedynie mchy, porosty i niewielkie krzewy.

Jest to górna północna granica występowania niedźwiedzi, reniferów, wilków i owiec śnieżnych oraz pomniejszych ssaków. W rzekach i jeziorach występują ryby (łososiowate) ogromnych rozmiarów.