Colditz. Zamek , którego historia sięga XI w., w czasie II wojny światowej służył Niemcom jako tzw. obóz specjalny - Oflag IV C - przeznaczony dla jeńców szczególnego nadzoru (osadzono tu m.in. Jerzego II hrabiego Haig, Gilesa Romilly’ego, siostrzeńca żony Winstona Churchilla i Jerzego Lascellesa VII hrabiego Harewood, siostrzeńca króla Jerzego VI, Edwarda VIII i kuzyna Elżbiety II) oraz dla takich, którzy uciekli z innych obozów i zostali schwytani.
W latach 1940–1943 było tu od 40 do 100 polskich żołnierzy, m.in. kontradmirał Józef Unrug, płk Mieczysław Mozdyniewicz. Dowódca AK gen. Bór-Komorowski i gen. Antoni Chruściel trafili do zamku z kolei w lutym 1945 r. Przetrzymywano tu także Brytyjczyków, Francuzów, Kanadyjczyków, Belgów, Czechów, Duńczyków i Australijczyków.
Podjęto 300 prób ucieczek, z czego 31 udanych. Colditz opuściło w ten sposób 12 Francuzów, 11 Brytyjczyków, 7 Duńczyków i jeden Polak – płk Kroner, który uciekł ze szpitala. Połowa uciekających wydostała się bezpośrednio z zamku, pozostali spoza niego: podczas przewożenia do innych obozów, w czasie wizyty u dentysty czy ze szpitala. Zwiedzanie trwa ok. 1.5 godziny z przewodnikiem po angielsku lub niemiecku. Poświęcone jest przede wszystkim opisom ciekawszych ucieczek, sposób ich dokonywania, życia codziennego więźniów. Można robić zdjęcia. Polecam szczególnie tym , którzy się interesują tematyką II WŚ. Ocena – 7. Niższa nota za trwający remont.
