Baixa, mieszcząca większość lizbońskich banków, biur i firm to dzielnica uważana za arcydzieło oświeceniowej urbanistyki. Wystarczy jeden rzut oka na plan Lizbony, żeby zobaczyć, że Baixa różni się bardzo układem ulic od całej reszty miasta. Wygląda to tak, jakby w tym jednym miejscu ktoś natrudził się bardzo, żeby rozwikłać i ułożyć równo plątaninę uliczek wijących się po wzgórzach. Ten porządek zawdzięcza markizowi de Pombal, wielkiemu reformatorowi, który odbudował miasto po apokaliptycznym trzęsieniu ziemi, które w 1755 roku zrujnowało prawie całe miasto. Po kataklizmie, Baixa została całkowicie odbudowana w klasycystycznym stylu i była pierwszą tego typu dzielnicą w Europie. Główny deptak dzielnicy to zawsze gwarna Rua Augusta, pełno też jest tu jest placów i placyków (Plac Comércio, Rossio, Restauradores, Figueira, São Domingos) Plac Rossio położony w sercu dzielnicy jest popularnym miejscem spotkań. Znajduje się tu wiele kawiarni, restauracji i teatrów.
Nieco wyżej, tuż nad Baixą rozpostarło się Chiado, ekskluzywna dzielnica w samym centrum miasta. Nazwa Chiado pochodzi prawdopodobnie od przezwiska XVI wiecznego poety António Ribeiro, który mieszkał w okolicy Rua Garrett, a przezywano go właśnie „Chiado” (znaczy pisk, kwik). Tutaj znajdują się sklepy dużych marek, a główna ulica - Rua Garret jest zawsze tak pełna turystów, że czasem trudno przejść na drugą jej stronę. W Chiado znajdują się najstarsze w Lizbonie księgarnie m.in. Livraria Bertrand, założona w 1732 roku, wiele świetnych antykwariatów, barokowe kościoły, teatry, modne sklepy i kawiarnie. W 1792 roku otwarto tu Operę Narodową São Carlos. Przy Rua Garrett znajduje się słynna kawiarnia"A Brasileira". Przyjemnym miejscem na Chiado jest mały plac koło klasztoru i kościoła Convento do Carmo - Largo do Carmo. Tutaj, wokół ładnej fontanny, znajdziecie cień, a czasem i odrobinę ciszy.
