Główny „deptak” Barcelony - La Rambla, często nazywany jest także Las Ramblas (w liczbie mnogiej), gdyż składa się z kilku odcinków, z których każdy ma w swej nazwie człon „La Rambla”. Ta długa na 1.3 km aleja biegnie od Placu Katalonii (Plaça Catalunya) do portu. Jej koniec wyznacza monumentalna kolumna - pomnik Krzysztofa Kolumba. Nazwa Rambla wywodzi się od arabskiego „ramlah” i oznacza „piaszczyste koryto”, jako że aleja powstała na miejscu koryta wyschniętej rzeki.
Rambla, jak pisałem jest podzielona na kilka odcinków. Są to:
* Rambla de Canaletes - górna część alei, nazwana tak od znajdującego się tu żródła Canaletes;
* Rambla dels Estudis - ta część bierze nazwę od dawnego gmachu uniwersytetu, rozebranego w 1843 roku. Ta część nazywana jest także Rambla del Ocells (Rambla Ptaków), gdyż wielu sprzedawców oferuje tu ptaki, świnki morskie, żółwie szczenięta i inne małe zwierzęta. Część ta kończy się przy barokowym kościele MB Betlejemskiej;
* Rambla dels Flors - ta część, jak sama nazwa wskazuje, jest zdominowana przez sprzedawców kwiatów. W XIX wieku było to jedyne miejsce w Barcelonie, gdzie handlowano kwiatami. Niemal na początku tego odcinka Rambli, po prawej stronie znajdziemy słynne targowisko artykułami spożywczymi - La Boqueria. zaś na końcu – niewielki placyk Pla de La Boqueria, zaprojektowany przez znanego katalońskiego malarza i rzeźbiarza Joana Miró i Ferrà. Ta część Rambli nazywana jest także Rambla de San Josep;
* Rambla dels Caputxins - w tej części spotkamy wielu ulicznych aktorów, mimów, malarzy i innych artystów. Po prawej stronie wrato zwrócić uwagę na dość niepozorną z zewnątrz, lecz zachwycającą wnętrzem Operę de Gran Teatro del Liceu. W 1994 roku, została całkowicie zniszczona w pożarze, ale została odbudowana. Obok Bayreuth, teatr ten jest miejscem największego festiwalu wagnerowskiego. Swą nazwę ten odcinek alei zawdzięcza dawnemu klasztorowi kapucynów;
* Rambla de Santa Mònica - to ostatnia część historycznej Rambli. Znajdziemy tu stoiska z pamiątkami i licznych malarzy karykaturzystów. Dawniej w pobliżu mieściła się dzielnica czerwonych latarni Barrio Chino. Z prawej strony w dawnym XVII-wiecznym klasztorze, od którego bierze nazwę ten odcinek Rambli mieści się Museum Centre d'Art de Mónica, prezentujące wystawy sztuki współczesnej. W pobliżu znajduje się także muzeum figur woskowych i muzeum erotyczne;
* Rambla del Mar - ta część jest przedłużeniem historycznej Rambli do samego wybrzeża. Została zbudowana w 1994 roku i prowadzi od Passeig de Colombia do ciekawego kompleksu Maremagnum, mieszczącego sklepy, kawiarnie, restauracje, kina oraz Muzeum Morskie (Maritime Museum).
Rambla, jak pisałem jest podzielona na kilka odcinków. Są to:
* Rambla de Canaletes - górna część alei, nazwana tak od znajdującego się tu żródła Canaletes;
* Rambla dels Estudis - ta część bierze nazwę od dawnego gmachu uniwersytetu, rozebranego w 1843 roku. Ta część nazywana jest także Rambla del Ocells (Rambla Ptaków), gdyż wielu sprzedawców oferuje tu ptaki, świnki morskie, żółwie szczenięta i inne małe zwierzęta. Część ta kończy się przy barokowym kościele MB Betlejemskiej;
* Rambla dels Flors - ta część, jak sama nazwa wskazuje, jest zdominowana przez sprzedawców kwiatów. W XIX wieku było to jedyne miejsce w Barcelonie, gdzie handlowano kwiatami. Niemal na początku tego odcinka Rambli, po prawej stronie znajdziemy słynne targowisko artykułami spożywczymi - La Boqueria. zaś na końcu – niewielki placyk Pla de La Boqueria, zaprojektowany przez znanego katalońskiego malarza i rzeźbiarza Joana Miró i Ferrà. Ta część Rambli nazywana jest także Rambla de San Josep;
* Rambla dels Caputxins - w tej części spotkamy wielu ulicznych aktorów, mimów, malarzy i innych artystów. Po prawej stronie wrato zwrócić uwagę na dość niepozorną z zewnątrz, lecz zachwycającą wnętrzem Operę de Gran Teatro del Liceu. W 1994 roku, została całkowicie zniszczona w pożarze, ale została odbudowana. Obok Bayreuth, teatr ten jest miejscem największego festiwalu wagnerowskiego. Swą nazwę ten odcinek alei zawdzięcza dawnemu klasztorowi kapucynów;
* Rambla de Santa Mònica - to ostatnia część historycznej Rambli. Znajdziemy tu stoiska z pamiątkami i licznych malarzy karykaturzystów. Dawniej w pobliżu mieściła się dzielnica czerwonych latarni Barrio Chino. Z prawej strony w dawnym XVII-wiecznym klasztorze, od którego bierze nazwę ten odcinek Rambli mieści się Museum Centre d'Art de Mónica, prezentujące wystawy sztuki współczesnej. W pobliżu znajduje się także muzeum figur woskowych i muzeum erotyczne;
* Rambla del Mar - ta część jest przedłużeniem historycznej Rambli do samego wybrzeża. Została zbudowana w 1994 roku i prowadzi od Passeig de Colombia do ciekawego kompleksu Maremagnum, mieszczącego sklepy, kawiarnie, restauracje, kina oraz Muzeum Morskie (Maritime Museum).
