Najkrótsza droga do Serengeti prowadzi przez krater Ngorongoro.
Wspinamy się wysoko, widoki fantastyczne, tylko od czasu do czasu gęsta mgła przeszkadza nam w podziwianiu krajobrazów.
Nagle przed nami ukazają się wypalone słońcem równiny Serengeti, wjeżdżamy na masajskie ziemie. Teren jest bardzo suchy, ogromny tuman kurzu kłębi się za nami. Przy drodze wypasają się gazele i zebry. Mijamy masajskie wioski, domy zrobione z błota i gałęzi, spotykamy kilku Masajów, owiniętych w czerwone chusty, z dzidą w ręku.To tradycyjny obrazek w tej części Tanzanii.
W porze lunchu wjeżdżamy przez główną bramę wjazdową parku. Po krótkich formalnościach, terenówką, ruszamy po sawanach Serengeti, gdzie bystre oko Mattew, zauważa lwią rodzinę, ucinającą sobie drzemkę. Jeszcze wtedy byliśmy nieświadomi, że czeka nas tu niezapomniana przygoda z wielkimi kotami Serengeti.
Mattew zabiera nas na picknik. Nie jesteśmy tu jednak sami, towarzystwa dotrzymuje nam wielosobowa rodzinka ptaków z rodziny szpakowatych, są pewni siebie. Musimy uważać na jedzenie bo potrafią bez skrupułów wyrwać z ręki ostatni kąsek chleba. Niedaleko spaceruje sobie ptak sekretarz, rozpoznawalny po charakterystycznym "stroju", czarne portki i jasny frak.
W złocistych trawach Serengeti, spotykamy impale, hieny, kolejne lwy, zebry, wiele ptaków, dwa gepardy i stado gnu, nazywane klaunami sawany. Nie mają one zbyt inteligentnego pyska i wyglądają jakby były zbudwane z resztek innych zwierząt: głowa bawołu, nogi antylopy i ogon konia. Praktycznie przez cały rok są w nieustannej wędrówce za trawą.
Przy zachodzącym słońcu, dojeżdżamy do lodge, w samym sercu Serengeti.
Wstajemy wcześnie rano. Jeszcze przed wschodem słońca wyruszamy na safari.
Po kilkunastu minutach spotykamy lwicę, leżała sobie schowana wśród traw. Do tej pory nie wiem, jak Mattew potrafił ją zauważyć bo na dworze było jeszcze ciemno. Jedziemy dalej. Kiedy po 15 minutach wracamy, lwica obżera się antylopą gnu. Przegapiliśmy taką okazję, jesteśmy wściekli!
Po kilkunastu minutach jazdy zapominamy o wszystkim. Jesteśmy świadkami wielkiej migracji zwierząt! Tysiące gnu idzie zwartą grupą w poszukiwaniu wody i jedzenia. W Tanzanii zaczyna się pora sucha, zwierzęta wędrują w stronę Kenii.
Przed nami sceneria niczym z filmu National Geografic: sawana pokrywa się pierwszymi promykami słońca, w górę unosi się pył, wydostający się spod kopyt a panującą wokół ciszę zakłócają tylko odgłosy mijających nas zwierząt. Niesamowite przeżycie!
Dalej spotykamy dwa gepardy, kilka lwów oraz duże stada antylop i zebry.
Mattew zabiera nas nad jeziorko, gdzie żyją hipopotamy. Ogromne kolosy wysuwają swe grzbiety ponad poziom wody, niczym ogromne głazy. Wszystko wygląda dość niewinnie, tylko kilka par oczu zdradza, że niebezpieczeństwo jest tuż, tuż. W koronie drzew wypatrujemy dwa lamparty, ucinające sobie drzemkę przy nadgryzionych zdobyczach. Tylko kopytka i ogon zdradzają, że ofiarą padły antylopy gnu.
Trzeci dzień w Serengeti.
Pierwszy postój i od razu szokujący obrazek. Stado sępów wcina antylopę. Wokół rozchodzi się hałas ostrych dziobów, głęboko zanurzonych w poszukiwaniu świeżych kąsków mięsa.
Dalsza podróż toczy się w tumanach wzbudzanego kołami aut pyłu. Nagle, Mattew zatrzymuje samochód i podnosi coś z ziemi. To wielka, plastikowa miska, o średnicy około metra, cieszy się jak dziecko. To prezent dla żony, będzie miała gdzie robić pranie i myć dzieci. Od tej chwili, wielka misa podróżuje z nami aż do końca.
Docieramy do rozległych pól parku, witają nas żyrafy, słonie, bawoły, antylopy gnu, topi, dik dik oraz zebry. Spotykamy wiele gatunków ptaków, których gama kolorów przyprawia o zawrót głowy. W drodze powrotnej jesteśmy świadkami wielkiej migracji!
Słońce wznosi się zza lini horyzontu, park budzi się ze snu. To już ostatnie safari w Serengeti, dziś jedziemy do Ngorongoro.
Przy wysychającym korycie rzeki, Mattew, dostrzega lwicę. W oddali majaczą sylwetki antylop gnu... Zostajemy!
Po kilkunastu minutach zaczął się spektakl:
Lwica wyprostowała się, napięła wszystkie mięśnie i ruszyła do ataku, a stado gnu do ucieczki. Nad trawami Serengeti pojawiły się kłęby kurzu, nam pozostało już tylko czekać... Nagle z zarośli wypadły walczące gnu i lwica. Szarpiące się zwierzęta wpadły do podmokniętego koryta rzeki. Antylopa walczyła z całych sił, ale drapieżnik okazał się silniejszy. Kiedy antylopa wyzionęła ducha, lwica jeszcze raz spojrzała w kierunku stada, jak gdyby jeszcze raz chciała rzucić się do ataku. Umorusana błotem, pozostawiła zdobycz i odeszła... Czyżby cała praca zdała się na nic? Wtedy z zarośli wyszedł sam krół dżungli! Przywitał partnerkę i podziękował. Samiec podszedł do antylopy jako pierwszy, ale dość szybko okazało się, że obłocona antylopa nie jest smacznym kąskiem.
Z zarośli zaczęli wychodzić pozostali członkowie rodziny. Nasze zdziwienie jest ogromne. Gdzie ukryły się te zwierzęta, a było ich kilkunastu...
