Dzień 6 Jeti Ögüz-Tort Kul
Jedziemy wzdłuż południowego wybrzeża jeziora Issyk Kul. Błękit wody pięknie komponuje w tle majaczących, ośnieżonych szczytów pasma Ala Too.
Po drodze zatrzymujemy się w „Skazka”, co po rosyjsku oznacza bajkę. Miejsce, gdzie wiatr, słońce i deszcz już przez wieki, rzeźbią w wapieniu cudowne formy skalne. Czerwone i żółte skały w przeróżnych formach w pełni zasługują na swoje miano bajkowej doliny!
Dziś po raz pierwszy śpimy w jurcie, tradycyjnym namiocie filcowym, używanym przez koczowników w całej Azji Środkowej.
Tradycyjny styl życia Kirgizów pozostał odporny na działanie czasu. Niektórzy z nich, w okresie letnim, opuszczają wioski i wędrują w góry, gdzie zamieszkują jurty, z dala od współczesnego świata, jak tysiąc lat temu.
Na zewnątrz namiot nie wygląda zbyt atrakcyjnie, wewnątrz to eksplozja kolorów. Pionowe boki ozdobione są kolorowymi matami ze słomy, dodatkowo udekorowane ręcznie wykonanymi chodniczkami. Na ziemi leżą kolorowe dywany, a szkielet dodatkowo umocowany jest przez ręcznie tkane pasy. W zależności od wielkości, w namiocie jest miejsce dla sześciu lub ośmiu osób.
Dzień 7 Tort Kul
Dzisiejszy dzień spędzamy w pięknym otoczeniu. Wokół nas wznoszą się góry pokryte trawą, gdzie nie gdzie wystają ośnieżone wysokie szczyty a przed nami ogromna przestrzeń. Świeże, górskie powietrze zachęca do wędrówki. Pod drodze spotykamy pasterzy, opiekujących się bydłem a od czasu do czasu, pojedyńczego Kirgiza na swym rumaku.
Popołudniem jesteśmy świadkami rozbijania jurty. Do pracy zabiera się cała rodzina, mężczyźni są odpowiedzialni za postawienie szkieletu, zaś kobiety za ozdobienie namiotu w wewnątrz. Cała operacja trwa kilka godzin.
Wieczorem wygłodzeni zasiadamy do kolacji. Suto nakryty stół, gdzie nie brakuje własnoręcznie pieczonego chleba, dań mięsnych na ciepło, świeżych sałatek i warzyw z własnego ogrodu, prawdziwa eksplozja smaków i kolorów.
