Liczące ponad 140 tys.mieszkańców Tours jest stolicą departamentu Indre-et-Loire, a zarazem stolicą historycznej krainy Turenii. Miasto jest położone nad szeroko rozlaną Loarą i obfituje w zabytki historyczne.
Wykopaliska archeologiczne potwierdziły istnienie licznych prehistorycznych osiedli w okolicach dzisiejszego Tours. Przed podbojem Galii przez Rzymian na terenach tych zamieszkiwało celtyckie plemię Turonów, od którego miasto wywodzi swą nazwę. W I wieku Rzymianie założyli tu miasto, nazwane Caesarodunum („wzgórze Cezara”), które w okresie schyłkowego cesarstwa nazywano Civitas Turonorum. Z czasem nazwa ta przybrała formę Tours. Rzymskie miasto posiadało termy, świątynie i amfiteatr, a sieć dróg łączyła je z sąsiednimi ośrodkami. Około IV wieku miasto zostało otoczone murami.
Bardzo ważną postacią w historii miasta jest jego trzeci biskup - Marcin. Był on oficerem rzymskim, chrześcijańskim mnichem, słynnym kaznodzieją i założycielem klasztoru Marmoutier. Po śmierci został uznany za świętego. Z czasem rozwinął się jego silny kult, a Tours stało się jednym z najważniejszych centrów pielgrzymkowych w średniowiecznej Europie.
W okresie renesansu powstało w Tours i Turenii wiele szykownych rezydencji i zamków, zaliczanych dziś do zamków w Dolinie Loary. Niestety, reformacja i krwawe wojny religijne, będące następstwem nietolerancji zakończyły ten okres. W Tours nie doszło jednak do rzezi protestantów, jakie miały miejsce w Paryżu i innych miastach Francji. Po umocnieniu się władzy Bourbonów dwór królewski osiadł na stałe w Paryżu, a następnie przeniósł się do pobliskiego Wersalu. Dla Tours oznaczało to spadek znaczenia politycznego, jednakże nie zahamowało rozwoju gospodarczego miasta. Budowano nowe drogi i mosty, a Tours utrzymało dominację w handlu zbożem, winem, owocami, warzywami, nabiałem i drobiem.
Po rewolucji francuskiej i okresie wojen napoleońskich miasto unowocześniło swoją infrastrukturę i przeszło proces industrializacji, stało się także ważnym węzłem kolejowym. Dalszy rozwój przyniósł wiek XX.
W czasie I wojny światowej w Tours rozlokowane było wiele jednostek i instytucji wojskowych, a miasto było również wielkim centrum logistycznym i przemysłowym zaopatrującym armię walczącą na froncie. W 1915 roku zbudowano tu lotnisko, a w końcowej fazie wojny stacjonowały tu także oddziały amerykańskie, które przybyły do Europy w 1917 roku.
W okresie międzywojennym w Tours powstały nowe zakłady przemysłu spożywczego, odzieżowego, mechanicznego, metalurgicznego, elektrycznego, łożyskowego i meblowego.
W czasie kampanii 1940 roku w dniach 10-13 czerwca w Tours urzędował rząd francuski, ewakuujący się z Paryża do Bordeaux. Miasto było bombardowane przez Niemców i duża część centrum została zniszczona. W końcu wojny Tours ucierpiało też w wyniku nalotu alianckiego w maju 1944 roku. Miasto zostało wyzwolone 1 września 1944 roku. Odbudowa centrum została zrealizowana w oparciu o plan miejscowego architekta Camille’a Lefèvre’a. Do powojennego rozwoju Tours bardzo duży wkład wniósł Jean Royer, pełniący funkcję mera przez 36 lat.
