W dalszej podrozy na wschod stanu Sarawak zatrzymalismy sie w jednej z przydroznych wiosek, aby zobaczyc kwiat jednej z najniezwyklejszych roslin swiata - raflezji (Bukietnica Arnolda), rosnacej tylko w wilgotnych lasach tropikalnych Borneo i Sumatry.
Charakteryzuje sie ona tym, ze posiada najwiekszy kwiat w swiecie roslin.
"Roslina ta pasozytuje na krzewach spokrewnionych z winorosla, sama nie wytwarza korzeni, lodyg ani lisci. Kwiat sklada sie z pieciu czerwonych i miesistych platków. Jego rozmiary wynosza 80-100 cm srednicy i ok. 10 kg wagi. Wydziela cuchnacy zapach gnijacej padliny, który wabi zapylajace go muchówki. Kwitnie przez 5-7 dni raz na kilka lat. Z powodu odoru nazywany jest przez mieszkanców Sumatry "trupim kwiatem" (Wikipedia).
Raflezja rosnie tylko dziko, nie da sie jej wyhodowac. Mieszkancy wiosek zajmuja sie wiec wyszukiwaniem miejsc, gdzie ona rosnie i akurat kwitnie (co nie jest latwe, bo poza kwiatem nie ma ona rzadnych widocznych czesci) oraz umozliwianiem do nich dostepu - stworzeniem jakiegos dojscia, kladki itp.
Ustawione przy drodze tablice i napisy informuja, gdzie mozna raflezje akurat zobaczyc.
Poniewaz kwiat utrzymuje sie bardzo krotko, miejsca te stale sie zmieniaja.
Mieszkancy wiosek pobieraja naturalnie oplaty - calkiem niemale - za udostepnienie turystom dojscia do kwiata. Okazale wille, ktore widzielismy w wiosce, obok ktorej ogladalismy kwiat raflezji, swiadcza o tym, ze mozna z tego calkiem niezle zyc :-)
