1.09.2013.
Tbilisi, zwane „perłą Kaukazu", jest fascynującą metropolią. Zawdzięcza to niezwykle malowniczemu położeniu, orientalnym zabytkom i gruzińskiej gościnności. Nocą można odnieść wrażenie, że to najbardziej rozświetlona stolica Europy. Jeden dzień to zdecydowanie za mało, by poznać to niezwykłe miasto, położone na pograniczu Europy i Azji. Tbilisi to jedno z najstarszych miast na świecie. Tbilisi leży w środkowo-wschodniej części Gruzji. Miasto rozbudowywano tarasowo na stokach okolicznych wzgórz oraz wzdłuż rzeki Mtkwari. Na północno-zachodnich przedmieściach miasta zlokalizowane są jeziora: Żółwie i Lisi. Tbilisi to stolica Gruzji począwszy od VI w. W 1801 r., po przyłączeniu wschodniej Gruzji do Rosji, Tbilisi stało się administracyjnym centrum „Gruzińskiej Prowincji" oraz siedzibą głównodowodzącego rosyjskiej armii na Kaukazie. Od 1845 r. w mieście urzędom namiestnik carski na Kaukazie. W latali 1918-21 Tbilisi było stolicą Demokratycznej Republiki Gruzji. W gruzińskiej stolicy mieszkają przedstawiciele ponad 80 narodowości. W kraju od najdawniejszych czasów panowała wolność wyznania i zabronione był prześladowanie innowierców. Zaowocowało to nagromadzeniem w Tbilisi świątyń różnych wyznań (w tym meczetów, synagog, Kościołów wschodnich) oraz szkół religijnych. Kościół Metechi usytuowano na stromej skarpie tuż nad brzegiem rzeki Mtkwari, w miejscu dawnego kościoła z V w., w pobliżu mostu łączącego brzegi w najwęższym miejscu, w samym centrum miasta. Ów most zapisał się w historii, bowiem to na nim muzułmańscy najeźdźcy zmuszali Gruzinów do przejścia na islam. Kto odmówił, ginął w nurtach Mtkwari lub, wg innej wersji, tracił głowę. Tuż obok stoi pomnik króla Wachtanga Gorgasała, który uczyńił Tbilisi stolicą. Sercem Starego Miasta jest katedra Sioni, wokół której koncentruje się życie religijne nie tylko stolicy, ale i całego państwa. Katedra jest również siedzibą zwierzchnika Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego - katolikosa Eliasza II. Pierwsza cerkiew w tym miejscu wybudowana została w VI w. Sioni w ciągu stuleci mocno ucierpiała z powodu ataków nieprzyjacielskich. Monaster, którego częścią jest świątynia, został wzniesiony prawdopodobnie na przełomie XI-XII w. Dwie dzwonnice pochodzą z XV i XIX w. W katedrze przechowywana jest najcenniejsza relikwia Kościoła gruzińskiego - krzyż św. Nino. Według legendy świętej Nino ukazał się Chrystus i skierował ją na Kaukaz, by głosiła wiarę wśród 15 pogan. Posłuszna św. Nino ruszyła z Kapadocji na północny wschód, po drodze tworząc krzyż z gałązek winorośli oplecionych puklem włosów. Zgodnie z kolejną legendą, gdy święta dotarła do dawnej Iberii, na dwór króla Miriana III, w cudowny sposób uzdrowiła jego chorą żonę - królową Nano. W podzięce władca zgodził się spełnić życzenia świętej, która zapragnęła, by ówczesna Gruzja przyjęła chrześcijaństwo. Tak też się stało - w 337 r. dokonała się chrystianizacja tych ziem. Ikony przedstawiające główną świętą gruzińskiego Kościoła można spotkać w prawie wszystkie świątyniach kraju. Następnie przejście do zabytkowej synagogi i kościoła Anchiskhati. Bazylika Anczischati powstała w VI w. Ma nietypowy jak na gruzińskie cerkwie kształt i piękne zdobienia freskami sprzed 400 lat. Jedna z najstarszych cerkwi w Gruzji. Wejście na mury obronne Narikala z IV wieku, z których rozciąga się widok na rzekę Mtkvari. Pierwotnie zwana Kata, później Szuris - Cyche (czyli „Twierdza Zemsty") obecnie nosi nazwę twierdza Narikała, co oznacza niższy, mniejszy zamek. Twierdza to system obronny z ufortyfikowanymi wieżami i wzmocnionymi murami, wybudowany w VI w. Prace wykopaliskowe doprowadziły do wielu ciekawych odkryć, m.in. zdobionego freskami kościoła z przełomu XII i XIII w. oraz łaźni dobudowanych do jego zachodniej ściany w XVII-XVIII w. Część znalezisk odkrytych na terenie twierdzy Narikała można oglądać w tbiliskim Muzeum Etnograficznym. Wewnątrz twierdzy znajduje się odbudowana w 1990 r. cerkiew św. Mikołaja. Przejście do Abanotubani - tradycyjnych łaźni siarkowych mieszczących się w piwnicach o orientalnej architekturze. Spacer reprezentacyjną aleją Rustaveli gdzie mieści się parlament, budynek opery, filharmonia. Przejazd pociągiem do Baku.
