12.09.2013.
Spacer po bazarze Gum, na którym można kupić: owoce, warzywa i lokalne przyprawy. Dalej jedziemy do Erebuni to dzielnica Erewanu, aby zwiedzić muzeum i twierdzę Erebuni, która pamięta czasy królestwa Urartu, jednego z największych i najważniejszych ośrodków starożytnego Wschodu. Urartu podbiło Kotlinę Araratską - ogromne terytorium, sięgające na północ aż do jeziora Sewan. Ta urodzajna kraina odgrywała wielką rolę w politycznym oraz ekonomicznym życiu mieszkańców Uraratu. Rozwijało się tam budownictwo: Wynoszono nie tylko małe fortece (takie jak Aragac) albo ufortyfikowane miasta, ale także inżynierskie instalacje hydrauliczne służące do nawadniania pól. Wśród najstarszych i największych miast było Erebuni, usytuowane na wzgórzu Arinberd, na południowo-wschodnim krańcu dzisiejszego Erewanu. Przedmieścia były usytuowane u stóp prawie 65-metrowego wzgórza zwieńczonego cytadelą. Lokalizacja cytadeli pozwalała na obserwację samego miasta, ale również Kotliny Ararackiej. Dziedziniec połączony był ze świątynią Susi, poświęconą bogu luszba. Następcy króla Argisztiego kontynuowali prace budowlane w celu udoskonalenia cytadeli, świątynia Susi została zmieniona w świątynię kultu ognia, a kolejną świątynię tego kultu wybudowano w północno-wschodnim rogu dziedzińca. Wycieczka do wsi Garni. Kompleks świątynny Garni usytuowany jest w wiosce o tej samej nazwie, w rejonie Abowian. Zabudowa Garni zawiera jednocześnie elementy hellenistych i nawiązujące do tradycji budowlanej Ormian. Artystyczna wartość i wyjątkowość zabytku zalicza Garni do wybitnych dzieł architektury światowej. Budowla zlokalizowana jest w malowniczym górskim rejonie i oferuje wspaniały widok na poszarpany i urwisty wąwóz rzeki Azat, na sady, pola i górskie stoki pokryte dywanami różnokolorowej trawy. Garni było letnią rezydencją króli a także miejscem, gdzie stacjonowali żołnierze. Kościół w Garni, pochodzący z XI lub XII w., położony jest 10 min od kompleksu świątynnego, przy brukowanej drodze prowadzącej do przepięknego wąwozu Garni. Kościółek jest niewielki i przeszedł ostatnio doskonałą renowację. W dawnych czasach nazywany był Ajriwank, natomiast w XIII w. przemianowano go na Gegard - Monaster Włóczni, ponieważ rzekomo przechowywano w nim Świętą Włócznię, (gegard), którą zraniony był Chrystus wiszący na krzyżu. Kaplica św. Grzegorza Oświeciciela, wybudowana przed 1177 r., stoi wysoko nad drogą, 100 m od głównego wejścia do kompleksu. Jest częściowo wykuta w masywnej skale, jej układ był najprawdopodobniej w dużym stopniu zdeterminowany przez kształt jaskini, która tam istniała. Główne obiekty Gegard zajmują środkową część klasztornego dziedzińca, otoczonego z trzech stron ścianami i wieżami, natomiast zamkniętego od czwartej stromym urwiskiem. Katedra główna wzniesiona w 1215 r. na zewnętrznym prostokątnym planie z przykrytym kopułą wnętrzem dwukondygnacyjnymi dobudówkami w narożnikach centralnego skrzyżowania jest typowa dla okresu X-XIV w. Na zachód od głównej świątyni znajduje się, przyłączona do skały, zakrystia, wybudowana w okresie pomiędzy 1215 - 1225 r. Grobowiec Proszianów oraz drugi kościół w skale, usytuowany na wschód od Awazanu, wykonane były w 1283 r. Kościół Matki Bożej ma plan krzyża z kopułą pośrodku oraz dołączonymi trzema małymi aneksami. Zwiedzanie wytwórni dywanów. Kolacja z koncertem muzyki ludowej.
