Pierwszy dzień zwiedzania rozpoczynamy – jak przystało – od początków Petersburga. Ale wcześniej zatrzymujemy się na kilka minut przed Monastyrem Smolnym. Obecnie mieści się tutaj sala koncertowa, dlatego nie zwiedzamy wnętrza. Ale to co widzimy zachwyca. Błękitno-białe zabudowania w stylu rosyjskiego baroku. Jedziemy dalej. Początki Petersburga związane są z zabudowaniami mieszczącymi się na Wyspie Zajęczej. Znajduje się tutaj Twierdza Pietropawłowska. Kompleks tej twierdzy obejmuje oprócz murów obronnych m. in. funkcjonującą cały czas mennicę (dlatego nie można jej zwiedzać), Dom Komendanta oraz najważniejszy obiekt: Sobór świętych Piotra i Pawła. Wzrok przyciąga ogromna iglica wieńcząca sobór, przez co uważany jest on za najwyższy budynek Petersburga. Sięgając 122,5 metra jest najwyższym soborem w Rosji oraz prawdopodobnie szóstą pod względem wielkości katedrą w Europie. Wnętrze zachwyca wyglądem. Sobór jest nekropolią dla dynastii Romanowów. Znajdują się tu sarkofagi zarówno Piotra I jak i jego następców. Od kliku lat podziwiać można również kaplicę będącą zbiorową mogiłą ostatnich z rodu, pochowanych w tym miejscu wraz ze służbą – wszyscy zamordowani zostali razem przez rewolucjonistów. Na zewnątrz, tuż obok soboru, znajduje się najbardziej kontrowersyjny, współczesny pomnik Piotra I. Głowa cara jest niewspółmiernie mała w stosunku do reszty ciała posadowionego na „tronie”. Przywilejem kolejnych komendantów twierdzy było uroczyste rozpoczynanie sezonu spławnego na Newie. Uroczystość odbywała się wiosną w momencie puszczenia przez lód wody rzeki. Komendant twierdzy meldował o tym fakcie carowi podając mu kielich napełniony wodą z rzeki. Car przyjmował kielich, wylewał wodę, a w jej miejsce zapełniał kielich srebrem. Tradycję tę porzucono, gdy car spostrzegł, że z roku na rok kielich stawał się coraz większy. Kolejny punkt zwiedzania – Domek Piotra I. Skromny i nieduży budyneczek opakowany jest dziś szklano-ceglaną gablotą. Oprócz domku w gablocie tej można zobaczyć pamiątki związane z Piotrem I. Jak wysoki był to człowiek można przekonać się osobiście, gdyż na futrynie drzwi znajduje się „znacznik” określający wysokość władcy. Mierzył on ponad dwa metry wysokości. Oglądając domek nie można uwierzyć, że sypialnia mieściła jego osobę. Okazuje się jednak, że władca spał w pozycji półsiedzącej, gdyż uważał, że jest to zdrowsze.
Na krótko przystajemy przy Aurorze. Niestety w tym dniu zwiedzanie jej jest niemożliwe, dlatego podziwiamy ją tylko z zewnątrz. Jej obecne miejsce cumowania znajduje się w innej lokalizacji, niż w momencie oddania strzału rozpoczynającego rewolucję. Zostawiając okręt za sobą przemieszczamy się na Plac św. Izaaka. Czeka tu na nas kolejny punkt zwiedzania – Sobór św. Izaaka. Katedra ta mieści w swoim wnętrzu 12000 osób. Jego pozłacana kopuła mierzy 101,5 metra wysokości (można zwiedzać) i widać ją z odległości wielu kilometrów. Prace nad tą budowlą trwały 40 lat. Wnętrze wyłożone jest kamieniami półszlachetnymi zwożonymi z całej Europy i Syberii. Koszt powstania świątyni wyniósł sześć razy więcej niż wybudowanie Pałacu Zimowego. Wnętrze imponuje.
Kontynujemy zwiedzanie. Krótki spacer przez park – obok Maneżu Gwardii Konnej – prowadzi nas na Plac Dekabrystów na którym znajduje się kolejny symbol miasta – Miedziany Jeździec. Konny pomnik Piotra I. Po obu stronach monumentu, cyrylicą i alfabetem łacińskim, widać dedykację: „Piotrowi Pierwszemu Katarzyna Druga”.
Ostatnią atrakcją tego dnia jest rejs stateczkiem kanałami miasta. Wsiadamy i wysiadamy obok mostu Łomonosowa. Mamy okazję spojrzeć na wszystkie najważniejsze atrakcje z powierzchni wody. Ilość kanałów oraz sama rzeka Newa powoduje skojarzenia Petersburga z Wenecją czy choćby Amsterdamem. Przy okazji – rzeka Newa dzieliła do niedawna miasto bardzo skutecznie na dwie części. Mówiąc skutecznie mam na myśli fakt, że Newa jest rzeką spławną, a jej oba brzegi łączy spora ilość mostów. Aby umożliwić statkom przepłynięcie przez miasto każdej nocy mosty otwierają się. Jest to jedna z „atrakcji” dla licznie zgromadzonej w tym czasie na brzegach rzeki rzeszy turystów. Jednak dla mieszkańców Petersburga była to ogromna uciążliwość. Kto nie zdążył wrócić na „swój” brzeg przed podniesieniem mostów zmuszony był korzystać z noclegu u znajomych. Zmieniło się to kilka lat temu po oddaniu najnowszego mostu, którego przęsła nie otwierają się, gdyż znajdują się na wysokości umożliwiającej swobodne przepłynięcie statków.
Teraz jestem winny wytłumaczenie, dlaczego rytuał otwierania mostów opisałem jako atrakcję w cudzysłowiu. Aby zobaczyć podnoszenie mostów należy sprawdzić rozkład: który most o której godzinie będzie otwierany. Rozkład ten nieco zmienia się więc trzeba go sprawdzać na bieżąco będąc na miejscu. Otwieranie mostów rozpoczyna się po godzinie 1.00 w nocy. Mosty pozostają otwarte do około 4.00 rano. I niestety mnie osobiście rozczarowało to co zobaczyłem. Wszystkie komercyjne zdjęcia pocztówkowe, wszystkie zdjęcia w albumach oraz w Internecie wyglądają niesamowicie malowniczo w stosunku do tego co widzi się na żywo.
