Chiang Mai leży w Tajlandii północnej i stanowi samo serce prowincji noszącej tę samą nazwę. Miasto znajduje się w odległości ok. 700 km od stolicy kraju – Bangkoku. Zamieszkuje je ok. 170 tys. osób, z czego 80% to Tajowie, a pozostały procent stanowią głównie Europejczycy i Amerykanie. Większość mieszkańców miasta wyznaje buddyzm, żyją tu jednak także chrześcijanie, muzułmanie i hinduiści (mniejszości religijne stanowią ok. 10% ludności całej prowincji).
Wat Phra That Doi Suthep
Kompleks świątynny znajduje się na wzniesieniu – Doi Suthep, na zachód od Chaing Mai. Rozciąga się stamtąd wspaniały widok na panoramę stolicy prowincji. Miejsce, w którym znajduje się świątynia Doi Suthep nie jest przypadkowe – wiąże się z nim pewna ciekawa legenda... Według opowieści, w góry znajdujące się poza murami miasta, wysłano niegdyś słonia z umocowanymi na szyi relikwiami Buddy. W pewnym momencie zwierzę zatrąbiło, okręciło się trzy razy i klęknęło w miejscu, które momentalnie stało się placem budowy nowej świątyni. Wzniesienie Doi Suthep datuje się na XVI w. Do kompleksu sakralnego wchodzi się po 306 stopniach. Schody są wspaniale zdobione wyobrażeniami olbrzymiego, mitycznego węża Naga, a wijąc się po zboczu wzgórza tworzą niesamowite wrażenie. Wewnątrz złoconej chedi, stanowiącej część zabudowy watu, prawdopodobnie znajdują się relikwie Buddy – jego kość z lewej nogi i miska na jałmużnę. Wspaniały klimat świątyni tworzą także ażurowe parasolki otaczające chedi. Budowle świątynne zachwycą nas bogactwem kolorów i złoceń.
Wat Phra Singh
Wat Phra Singh wzniesiony został w 1345 roku przez króla Pha Yoo, dla uczczenia jego ojca – Khama Fu. Bezcennym skarbem świątyni są manuskrypty zapisane na liściach palmowych oraz teksty i scenki rodzajowe pokrywające jej ściany. Na malowidłach dostrzeżemy uwiecznione klatki z życia codziennego XIV-wiecznych Tajów, poznamy ich dawne obyczaje i stroje. W świątyni tej przechowywane są także niezwykle cenne wizerunki Oświeconego np. Phra Phutthasihing Buddha z XIV w.
Wat Chedi Luang
Tajowie wierzą, że we wnętrzu świątyni Wat Chedi Luang przebywa duch znany jako Prueksa Thevada, który strzeże miasta od wojen i zamieszek, a także dba o to, by deszcz spadł w porę. W związku z tym duch-strażnik cieszy się wielkim szacunkiem rolników. Podobno przechowywano tu także posąg Szmaragdowego Buddy (dziś znajduje się on w Wat Phra Kaeo w Bangkoku). Na terenie kompleksu znajduje się największa chedi w Chiang Mai, licząca 98 m wysokości i 54 m szerokości. Budowlę tę datuje się na XV w., jednakże w wyniku trzęsienia ziemi w 1545 uległa ona zniszczeniu. Dziś oglądamy jej rekonstrukcję.
Wat Chiang Man
Przybytek stoi w miejscu, gdzie niegdyś mieszkał król Mengrai (założyciel miasta), zanim jeszcze powstało Chiang Mai. Jest to najstarsza świątynia z 1296 roku. Lokalnym skarbem przechowywanym w tej świątyni są figurki Buddy, kamienna – Phra Sila Khao i wykonana z kryształu – Phra Setangamani (podobno posiada ona moc wywoływania deszczu). Ów kompleks świątynny słynie ze swej doskonale zachowanej chedi, wzniesionej na czworokątnej podstawie, dźwiganej przez 17 stiukowych słoni.
I tu kończy się nasza część objazdowa po Tajlandii. Pod wieczór z dworca kolejowego w Chiang Mai udajemy się nocnym pociągiem sypialnym do Bangkoku, aby tam po śniadaniu przesiąść się w autokar, którym przejechaliśmy na wypoczynek do Pattayi.
