Dubrownik był najdalej oddalonym celem naszej wycieczki. Gdy w dali wyłoniły się pierwsze zabudowania wszyscy wypatrywali miasta które tak bardzo było wyczekiwane.. Pierwsze zmianki o powstaniu miasta pochodzą VII w. W tej chwili liczy ono około 50-tysięcy mieszkańców. Dubrownik od wieków należał do miast bogatych dlatego powstało tak wiele świątyń, pałaców i innych pięknych budowli a zasługą ku temu był handel morski. W obawie o najazdy przez wieki budowano i rozbudowywano mury obronne. Dzięki nim miasto nigdy nie zostało zdobyte przez najeźdźców W chwili obecnej miasto żyje głównie z turystyki. Kamieniczki zbudowane są jasnego wapienia. Dachy pokryte są czerwoną dachówką. Główna ulica jest szeroka o pięknie wypolerowanym kamieniu. Wszystkie uliczki starówki przeznaczone są tylko dla ruchu pieszego. Starówka Dubrownika jest wpisana na listę dziedzictwa kulturalnego UNESCO. Po zniszczeniach z 1991/92r. UNESCO zwracało uwagę aby przy odbudowie wykorzystywano kamień z Korczuli i tradycyjne techniki budowy. Po zwiedzaniu starówki z przewodnikiem nadszedł czas na indywidualny spacer. Aby złapać oddech zrobiliśmy mała przerwę na obowiązkowe lody.
Zwiedzanie rozpoczęliśmy od bramy Pile. Tuz obok bramy znajduje się fontanna Onufrego pochodząca z 1438r. wykorzystywana jako punkt czerpania wody. Woda płynie z 16 zamaskowanych figur. Podobno fontanna spełnia życzenia, trzeba tylko wypowiedzieć marzenie i napić się wody ze wszystkich 16 kranów. Tuż za fontanną znajduje się Zakon Klarysek w którym kształciły się dobrze urodzone uczennice. Siostry zakonne prowadziły także przytułek dla porzuconych dzieci. Obecnie mieści się tu restauracja. Przed fontanną widzimy Kościół Zbawiciela zbudowany w latach 1520-1528 który przetrwał do naszych czasów w stanie niemal idealnym.. Obok znajduję się Kościół Franciszkanów z 1317r. nad wejściem do kościoła widzimy portal Matki Boskiej z ciałem Chrystusa z 1498r. Po bokach stoją święty Hieronim i św. Jan Chrzciciel. Pałac Sponza zbudowany w latach 1516-1522 to jeden z największych zabytków. Przez wieki zmieniał swe funkcje. Mieściły się w nim: urząd celny, skarbiec mennica, urząd miar, Akademia u Muzeum rewolucji a w tej chwili Archiwum Republiki Dubrownickiej które przechowuje cenne .pamiątki i dokumenty z historii miasta. Kolumna Orlanda z 1418r. stojąca przed wieżą zegarową (31 m) przedstawiająca średniowiecznego rycerza jest ulubionym miejscem spotkań mieszkańców jak i turystów. W dawnych czasach w tym miejscu gońcy czytali ogłoszenia jak również kolumna służyła jako pręgierz. Przez długi czas był jedynym świeckim pomnikiem w mieściePrawe przedramię Rolanda służyło jako wzorzec standardowej jednostki miary długości (51,2 cm). Przed wieżą zegarową stoi mała fontanna Onufrego.
Panoramę miasta i okolicę oglądałam z murów obronnych budowanych na przełomie XIII i XVII wieku na potrzeby obronne. Wejście na mury jest jedną z największych atrakcji. Troszkę danych: długość – około 2 km, wysokość murów dochodzi do 25 m. a szerokość do 6m, 2 okrągłe wieże, 14 kwadratowych, 2 fortyfikacje i wielka forteca. Z murów obronnych możemy podziwiać czerwono - pomarańczowe dachy, wąskie uliczki, zwartą zabudowę, Adriatyk no i oczywiście panoramę okolicy. Dla tych co zagoszczą dłużej w Dubrowniku polecam wjazd na wzgórze, zapewne widok będzie o niebo ładniejszy od tego z murów obronnych miasta.
