Boston jest miastem, w którym przeplata się historia i współczesność. Miasto ma bardzo wiele do zaoferowania turystom. Jest pełne parków, nieregularnych, brukowanych uliczek, domów z czerwonej cegły ze schodami przeciwpożarowymi, przepięknych XVIII i XIX w kamienic, a w ich tle nowoczesnych drapaczy chmur. To wszystko tworzy niepowtarzalny klimat jakiego nie znalazłam w żadnym innym amerykańskim mieście.
Boston zwiedza się bardzo prosto. Historyczną część wyznacza 2,5 milowy szlak z czerwonej cegły Freedom Trail, który prowadzi wzdłuż kilkunastu budynków i miejsc związanych z początkiem Amerykańskiej Rewolucji. Trasa rozpoczyna się (ale oczywiście można rozpocząć w każdym innym punkcie) w najstarszym amerykańskim parku publicznym Boston Cammon i wiedzie przez wiele ciekawych miejsc. Po drodze mija się (czasem można też zajrzeć do środka), budynki administracyjne i zabytkowe domy z XVIII i XIX w., kościoły, ratusz, parki, pierwszą publiczną szkołę, hale targowe i muzea.Tuż obok szlaku znajduje się bardzo ciekawy Pomnik Żydowskich Ofiar Holokaustu. Przedstawiony jest w postaci 6 szklanych wież, z wyrytymi na ścianach numerami osób, które zostały zamordowane w obozach zagłady. W każdej wieży - kominie z podłogi bije para, co potęguje nastrój i wspomnienie o zagazowanych ludziach.
Na uwagę w Bostonie zasługuje bardzo ładny, zabytkowy Trinity Church przeglądający się w najwyższym w mieście drapaczu chmur - błekitnym Hancock Tower.
Pogoda znacznie pokrzyżowała nam plany (przez dwa dni lało jak z cebra), nie udało się zobaczyć wielu z zaplanowanych miejsc. W zasadzie przeszliśmy Szlakiem Wolności, szukając co jakiś czas miejsc do chwilowego wysuszenia. Bardzo żałuję, że nie zobaczyłam najsłynniejszego na świecie Uniwersytetu Harvarda, dzielnicy Beacon Hill i jeszcze wielu ciekawych miejsc. Mimo wszystko ta krótka wizyta w Bostonie umiejscowiła to miasto na najwyższym miejscu, na subiektywnej liście najpiękniejszych miast USA.
