Stonehenge leży w pobliżu drogi A303 (po minięciu Basinstoke zjeżdża się na nią z autostrady M3 wychodzącej na południowy – zachód z Londynu). Trudno przeoczyć ten megalityczny kompleks. Znajduje się na otwartej przestrzeni ok.12 kilometrów na północ od Salisbury (dojazd jest dobrze oznakowany). Trudno też wyrzucić z pamięci narzucony wręcz przez Monty Pythona obraz przewracających się, niczym kostki domina, gigantycznych głazów popchniętych lekko przez oglądającego je turystę. Na wszelki wypadek zatem, szukając odpowiedniego ujęcia lepiej nie podchodzić zbyt blisko i w momencie robienia zdjęć wstrzymać oddech. Tak na wszelki wypadek ... :-) ...
Trudno oczekiwać, że dzisiejszy stan budowli, która powstawała od 3100 r. (według niektórych teorii nawet od roku 3500) do 1500 p.Ch., a ostatecznie została opuszczona ok. 3000 lat temu, jest stanem więcej niż szczątkowym. Mimo to i tak robi wrażenie. Nie bez powodu średniowieczni kronikarze nazywali ją „Tańcem Gigantów” Pewnie jej skala powodowała, że wierzono, iż budowla jest pomnikiem ustawionym nad grobem króla Artura. Jej postawienie przypisywano Fenicjanom, Rzymianom, Wikingom, a nawet przybyszom z innych planet. Teorie dotyczące jej przeznaczenia też się zmieniały. Nie przesądzając o prawdziwości którejś z nich i nic żadnej nie ujmując, warto jest zobaczyć ten, bez wątpienia ważny element kultury światowej.
Dla tych spośród kolumberowiczów, którzy tu trafią po 17 lutego 2012 link następujący: http://strefatajemnic.onet.pl/newsy/nowa-hipoteza-na-temat-stonehenge,1,5030296,artykul.html Oczywiście nie do mnie należy ocena twierdzenia podanego przez Steve'a Wallera dotyczącego archeoakustyki, ale co na ten temat sądziłby Monty Python...
