Trudno opisać corridę. Wiem, ze są przeciwnicy i zwolennicy. Rozumiem, że są jakieś granice tolerancji i tradycji. Postaram się przybliżyć mniej więcej jak to wygląda i może trochę opowieści, które usłyszałam. Nie cała nasza grupa poszła na corridę, niektórzy wyszli po pierwszej walce.
Najpierw na arenę wychodzą wszyscy „aktorzy” przy muzyce na żywo, zwykle jest to jakaś orkiestra dęta blaszana, grająca paso doble. Muzyka jest porywająca i bardzo mocno wprowadza widzów w „przedstawienie”. Walka składa się z kilku uświęconych tradycją etapów. Każdy etap trwa określony czas i jest mocno akcentowany przez orkiestrę. Po uroczystej paradzie, specjalnie hodowanego byka wpuszcza się na arenę (plaza de toros, plac byków). Walka sprowadza się do tego, że najpierw całe zastępy różnych pomocników draznią, męczą i osłabiają zwierzę. Są to w kolejności toreadorzy z różowo-żółtymi kapami, pikadorzy z pikami na koniach, banderilleros z krótkimi włóczniami, które mają jakieś wstążki, pomponiki dodatkowo drażniące byka. Wszystkie te etapy mają na celu osłabienie byka, by ten trzymał głowę nisko, żeby matador w końcówce dał pokaz gracji czyli zmuszanie byka do przebiegnięcia pod muletą i piruetu matadora. Jeśli to się uda parę razy, słyszymy Ole! i brawa.
Kiedy matador się upewni, że zmęczone zwierzę przestaje reagować, stara się je zabić trafiając szpadą w miejsce wielkości monety na karku byka. Taki cios przerywa rdzeń kręgowy i zwierzę błyskawicznie pada, matador zyskuje brawa widowni i ma prawo odciąć sobie na pamiątkę ucho byka. To ucho byka jest nagrodą za piękną walkę i szybkie uśmiercenie byka, ma również prawo odciąć ogon byka za najwyższy kunszt.
Martwe zwierzę zostaje szybko odciągnięte poza arenę przez zaprzęg konny, odbywa się to błyskawicznie, w tym samym czasie wybiegają sprzątacze, i sprawnymi ruchami usuwają piasek zabrudzony krwią byka. Wszystko przy głośnej muzyce paso doble, żeby zagłuszyć jakiekolwiek wątpliwości co do sensu tego przedstawienia.
Zwykle jest trzech matadorów i każdy ma dwa byki. Kiedyś te byki były przekazywane dla bezdomnych i głodujących, dzisiaj raczej dla restauracji. Do końca nie wiadomo, jakie są początki corridy, niektórzy szukają powiązań nawet z Kretą. Zdjęcia mniej lub bardziej artystyczne, ukazujące przebieg corridy, nie daję drastycznych zdjęć, które w dużym zbliżeniu ukazują zakrwawione i zmęczone zwierzę.
