Lyon przyszłości to bardzo niedoceniana część miasta. I nam nie starczyło na nią czasu. Przyjeżdżający doń od razu styka się z budowlą wybitną – usytuowaną przy lotnisku stacją kolei TGV Lyon Satolas autorstwa wybitnego hiszpańskiego architekta, Santiago Calatravy, autora m.in. mostu nad Guadalkiwir w Sewilli, Miasta Nauki i Sztuki w Walencji oraz Turning Torso w Malmö, najwyższego budynku Skandynawii. Zabrakło nam czasu, by przyjrzeć się budowli od wewnątrz.
Tylko z zewnątrz i z daleka widzieliśmy słynny ołówek, czyli jedyny prawdziwy wieżowiec w mieście. Wieńczącą go piramidę zaprojektował polski architekt o francuskim nazwisku – Stefan de Chateau. Mieści oczywiście bank … Credit Lyonnais a mieszkańcom podoba się podobno tak bardzo, że nie chcą dla niego konkurencji w krajobrazie miasta.
Już po naszej drugiej i ostatniej wizycie w tym mieście (2005) powstały nowe interesujące budowle w południowej części Presquille. A co roku w grudniu w Lyonie organizowany jest festiwal światła, kiedy to pięknie iluminowane są poszczególne bulwary i budowle.
Lyon żyje i na pewno będzie przybywało kandydatów do zapełnienia pustych okien na Fresque des Lyonnais. Spośród osób żyjących na pewno zasługują na to urodzony w tym mieście Jean – Michel Jarre, który dał tu kilka znakomitych koncertów, jak grający obecnie w Realu Madryt napastnik Karim Benzema – pierwszy przedstawiciel wspólnoty muzułmańskiej, współtworzącej dzisiejszą wielokulturowa społeczność miasta. Mimo wszystko Lyończycy mogą być też dumni z trenera kadry Raymonda Domenecha, który przywiózł Francji srebro z piłkarskich mistrzostw świata w 2006 r. Ech, gdyby nie chamstwo Materazziego i nerwy Zidana … No i Domenech pewnie żałuje, że do RPA nie zabrał Benzemy zamiast Anelki ;-).
W Lyonie byliśmy dwukrotnie i mamy nadzieje, że jeszcze tu wrócimy. Bo jest to miasto, które ma swój styl i klimat, miasto o wielu obliczach i miasto, w którym ciągle coś ciekawego się dzieje. Tylko szkoda skasowanego połączenia Lotu … :-(
