Saigon to miasto motorów. Na 8 mln mieszkańców przypada 6 mln motorów. Motory maja oddzielne pasy jazdy, na których ruch przebiega szybciej niż na tych samochodowych. Skoro wszyscy maja motory, to nikt nie chodzi, więc chodniki służą do parkowania motorów. Wieczorem odcinki chodnika przed zamkniętym już sklepami staja się płatnymi parkingami. Łatwiej tez przejechać ulicę niż ja przejść, choć opanowaliśmy już zasadę przechodzenia, która zawiera się w stwierdzeniu "po prostu idź".
Nie jest to takie proste widząc hordę motocyklistów zmierzających prosto na ciebie, ale działa. Po prostu idź powoli, ale ze stalą prędkością, a motory cię ominą. Samochody już nie, ale samochody stoją w korkach. Motory jeżdżą po swoim pasie, pod prąd i po chodnikach, żeby skrócić sobie drogę.
Wszystko to z ręką na klaksonie, bo jakiekolwiek przepisy ruchu drogowego zastępuje jego dźwięk, który ostrzega, informuje, opieprza i przeprasza w zależności od kontekstu. Motocykl jest wyznacznikiem statusu społecznego, kto ma nowszy (najlepiej japoński), ten ma szanse na podryw, szacunek i wpycha się na lepsze miejsce parkingowe. A pieszy uskakuje.
