Do napisania kilku słów skłoniło mnie kilka czynników. Przede wszystkim sama wycieczka do Kościerzyny, ale i niedawna relacja zfiesza z wyprawy na wschód Polski ze zdjęciem ciufci. A teraz jeszcze hasło "ginąca Polska"...
Nasz kraj jest piękny i nie mam co do tego wątpliwości. Ma wiele do zaoferowania i tylko w wielu przypadkach nie potrafi się zareklamować. Szwankuje tak modny w dzisiejszym świecie marketing. Miasta takie jak Ełk czy Kościerzyna są urocze, ale brakuje im tego czegoś żeby wyróżnić się w tłumie. Mój kochany Gdańsk też nie jest idealny - masa zabytków ale kiepskie zaplecze. Młodzi odwiedzający byłe wolne miasto narzekają na brak miejsc rozrywki, większość restauracji swoją przychylność dla rodzin z dziećmi ogranicza do specjalnego menu i kilku kolorowanek, a po 10 wieczorem starówka zasypia.
W lipcu odkryłam, że w Kościerzynie jest coś co mogłoby stanowić niezły punkt zaczepienia. To skansen kolei w starej parowozowni. Pogoda była słoneczna, więc turyści mogli spędzać czas nad jednym z wielu okolicznych jezior. A jednak wielu z nich wybrało muzeum lokomotyw. Wspaniały był widok maluchów i tych iskierek w ich oczach gdy mogły podejśc tak blisko "ciufci". Gdy mogły dotknąć, wsiąść do lokomotywy, zajrzeć do jej wnętrza. Nie od dziś wiadomo, że dziecko przez zabawę uczy się szybciej, lepiej. Dlaczego zatem nikt nie dba o te eksponaty? rdzewiały sobie w lipcowym słońcu przypominając hospicjum dla kolejek a nie muzeum... Smutna refleksja - za jakiś czas będą kolejną kupą złomu jak te kilka za ogrodzeniem.
To nie Polska ginie, lecz nasze małe ojczyzny...
