Sanktuarium Bom Jesus do Monte, położone w pobliżu Bragi, w historycznym regionie Minho jest jednym z najbardziej majestatycznych obiektów sakralnych w Europie. W miejscu, na którym się wznosi, już w roku 1373 stała niewielka kaplica poświęcona Świętemu Krzyżowi. W roku 1430 arcybiskup Fernando da Guerra (ok. 1390-1467) skupił kilka okolicznych kościołów oraz Pustelnię p.w. Świętego Krzyża (Ermida de Santa Cruz) w jedną parafię Tenões, na terenie której leży i dzisiejsze sanktuarium. W roku 1522 ksiądz João da Guarda zbudował w miejscu dzisiejszego sanktuarium kamienny kościół, z którego do dziś zachowały się jedynie nieliczne fragmenty wyposażenia.
W 1629 roku został zbudowany kościół pielgrzymkowy poświęcony Dobremu Jezusowi (Bom Jesus). Obecne Sanktuarium zaczęto budować w 1722 roku, pod patronatem arcybiskupa Bragi, Rodrigo de Moura Telesa. Barokowy kościół wzniesiono około 1725 roku według projektu architekta Manuela Pinto Vilalobosa (?-1734).
Około roku 1781, arcybiskup Gaspar de Bragança (1716-1789) podjął decyzję o uzupełnieniu zespołu sanktuarium trzecim segmentem monumentalnych schodów, poświęconym Trzem Cnotom - Wierze, Nadziei i Miłości. Stary kościół został rozebrany, a na jego miejscu zbudowano nową neoklasyczną świątynię, zaprojektowaną przez miejscowego architekta Carlosa Luísa Ferreirę da Cruz Amarante (1748-1815).
Sanktuarium, które jest założeniem pielgrzymkowym, jak i wielką atrakcją turystyczną, w soboty i niedziele przyciąga tłumy.
