1.09.2013.
Przejazd nocnym pociągiem do Baku.
Pierwsze pisemne wzmianki o Baku pochodzą z II w. n.e., wiadomo natomiast, że pierwsze osady istniały tu dużo wcześniej, jeszcze przed naszą erą. Od samego początku Baku było centrum handlowym regionu. Przybywali tu z towarami kupcy słowiańscy, chińscy, syryjscy, perscy. Miasto już we wczesnych wiekach słynęło z wydobycia ropy naftowej. W dokumentach greckich widnieją wzmianki, że jeszcze przed naszą erą na Półwyspie Apszerońskim mieszkańcy oświetlali swoje domy lampionami, w których palił się olej wydobywany z ziemi. Nafty używano nie tylko do oświetlania. Była także poszukiwanym środkiem leczniczym, głównie przeciw chorobom skóry; kojono nią także bóle reumatyczne. W 1723 r. ekspedycja wojsk carskich zajęła miasto. Wkrótce wskutek umowy irańsko-rosyjskiej powstał odrębny chanat azerbejdżański, a Rosjanie wycofali się. Carska Rosja nie zrezygnowała jednak z Zakaukazia i ostatecznie zajęła Baku. Od połowy XIX w. zaczęto wydobywać ropę na skalę przemysłową. W 1917 r. rządy w mieście przejęła Rada Delegatów Robotniczych, następnie bolszewicy. Od 1918 r. na krótko Baku przejęli Brytyjczycy, W kwietniu 1920 r. miasto zajęła Armia Czerwona. W czasach sowieckich Baku jest stolicą Azerbejdżańskiej SSR.
