Góra Zamkowa (lub też Wzgórze Zamkowe) znajduje się na wysokości 296 metrów n.p.m. To najstarsza część Cieszyna, zasiedlona była już w V wieku p.n.e. a w IX wieku powstał na niej gród, który od 1155 roku stał się siedzibą kasztelanii. Po utworzeniu Księstwa Cieszyńskiego w 1290 roku miejsce to stało się siedzibą książąt cieszyńskich. W XIV wieku powstał tu gotycki zamek który podzielony był na część górną (komnaty książęce, pomieszczenia gospodarcze i kaplica) i część dolną (zbrojownia, stajnie, pomieszczenia gospodarcze i pomieszczenia dla służby). Funkcję fosy pełniła rzeka Młynówka która opływała prawie całą Górę Zamkową.
W 1647 r. w trakcie burzliwej dla całego Śląska wojny trzydziestoletniej, zamek został zniszczony wskutek ataku artyleryjskiego wojsk habsburskich na broniących się w twierdzy żołnierzy szwedzkich. Księżna Elżbieta Lukrecja - ostatnia piastowska władczyni Księstwa Cieszyńskiego - po zburzeniu zamku przeniosła się do nowej rezydencji urządzonej w kamienicach przy Rynku. Po jej śmierci w 1653 roku Księstwo Cieszyńskie przejęli Habsburgowie którzy kilka lat później rozpoczęli rozbiórkę ruin zamku. W 1840 roku zamek dolny przekształcili w Pałac Myśliwski wraz z oranżerią, a całe wzgórze w romantyczny park w stylu angielskim z pozostałościami zamku górnego. Pracami kierował wiedeński architekt Joseph Kornhäusel który służył arcyksięciu Karolowi Ludwikowi. To jemu głównie zawdzięczamy dzsiejszy wygląd Góry Zamkowej. Pod koniec XIX wieku Górę Zamkową udostępniono mieszkańcom Cieszyna jako teren rekreacyjny i spacerowy którym jest do dzisiaj.
