PUBLIKACJA TA JEST CZĘŚCIĄ WIĘKSZEJ WYPRAWY, DOSTĘPNEJ TUTAJ:
15 kilometrów na północny zachód od ścisłego centrum Pekinu, w dystrykcie Haidian, przy jeziorze Kunming, znajduje się ogromny kompleks pałacowo-ogrodowy, liczący ponad 290 hektarów. Służył jako miejsce wytchnienia od letniej duchoty Zakazanego Miasta cesarzom z dynastii Qing. Choć wcześniej mieścił się tu cesarski park, to jednak dopiero wielka przebudowa z 1750 roku poczyniona przez cesarza Qianlonga uczyniła z niego miejsce, jakie obecnie znamy pod nazwą Pałac Letni. Piękny zespół pałacowo-parkowy, będący modelowym przykładem chińskiej architektury (zbudowany w oparciu o zasady feng shui) został jednak dwukrotnie splądrowany przez obce armie francuskie i angielskie (w 1860 i 1902 roku), za każdym razem był jednak odbudowywany i rozbudowywany. Największą świetność Pałac Letni nabrał za czasów cesarzowej Cixi (żyjącej w latach 1835-1908), która częściej rezydowała tutaj, niż w Zakazanym Mieście, zaczarowana klimatem tego miejsca. Miłość ta była tak duża, że pieniądze na rozbudowę Pałacu Letniego cesarzowa użyła ze środków przewidzianych na budowę floty. Kilka lat później, Chiny przegrały wojnę z Japonią, a wkrótce po śmierci Cixi, cesarstwo w Chinach upadło. Dziś jest to nie tylko miejsce obowiązkowej wizyty każdej chińskiej wycieczki, ale także popularne miejsce odpoczynku służące mieszkańcom Pekinu. Obecnie jest to jedno z nielicznych miejsc w stolicy, które oparło się nowoczesności i gdzie zachował się duch dawnych Chin.
Obiekt z Listy Światowego Dziedzictwa UNESCO (1998 r.)
