11 sierpnia 2012r przed godziną 12:00 zaczęli schodzić się pierwsi chętni na spacer z przesympatycznym i bardzo cenionym przewodnikiem panem Tomaszem Cecot. Podczas spaceru mieliśmy okazję poznać mieszczan gdańskich z XIX wieku. Inicjatorem spaceru z przewodnikiem była znana gdańska blogerka Pani Ewa Kowalska. Były niespodzianki a pod koniec spaceru rozlosowano książki które ufundowali sponsorzy.
Park pochodzi z XII wieku i został założony przez ojców Cystersów. Pierwotnie było to miejsce upraw rolnych. W późniejszym okresie zaczęto upiększać ogród. To co obecnie widzimy zawdzięczamy opatowi Jackowi Rybińskiemu. To on był inicjatorem zespołu ogrodowo-pałacowego który powstał w I połowie XVIII wieku. Zaprojektowany został w stylu barokowym wg kanonu sztuki francuskiej.
Najpiękniejszym i najczęściej odwiedzanym miejscem jest część francuska z przepięknym dywanem znajdującym się od południowej strony Pałacu Opatów. Widzimy nisko przycięty bukszpan oraz 4 stożkowe cisy. Patrząc na wschodnią stronę widzimy 112 metrowy szpaler przyciętych lip wysokich na około 15m.Idąc tą aleją mamy złudzenie jakby morze zaczynało się tuż za ogrodem. Cystersi tę aleję nazwali „Drogą do wieczności”. Pomiędzy Palmiarnią a aleją znajduje się sztuczna dolinka zwana rajem. Znajduję się tam największe skupisko drzew, krzewów i kwiatów. W Palmiarni natomiast możemy podziwiać egzotyczne rośliny. Wychodząc z raju skręcając lekko w prawo natrafimy na XVIII-wieczne groty szeptów, czyli ustawione idealnie naprzeciw siebie muszle akustyczne. Cały ich efekt polega na tym, że kiedy dwie osoby staną, każda w innej grocie, tyłem do siebie, to mogą porozumiewać się ze sobą szeptem. W parku znajduje się alpinarium założone z 1910 r. oraz Ogród Botaniczny z 1956r.Pólnoco zachodnia część parku utworzona została w końcu XVIII wieku w stylu angielskim. Z tamtych czasów zachowały się jedynie pagórki i staw obok którego przepływa potok Oliwski z kaskadą spadającą po kamieniach w dół. W parku rośnie około 2177 drzew i są to: buk pospolity, lipa drobnolistna, żywotnik olbrzymi, który jest pomnikiem przyrody, modrzew europejski, modrzew japoński, kasztanowiec biały i kasztan jadalny, dąb czerwony, dąb szypułkowy, tulipanowiec amerykański, brzoza brodawkowata, magnolia drzewiasta, daglezja zielona i wiele innych egzotycznych drzew.
W 1946 park Oliwski został wpisany do rejestru zabytków. W 1955 r. w setną rocznicę śmierci Adama Mickiewicza Park Oliwski otrzymał jego imię.
Na spacer przyszli takze gdańszczanie z XIX wieku. Pan Daniel Saulski ulubieniec chyba wszystkich bez wyjątku uraczył nas swoim śpiewem. Od wczoraj ja także dołączyłam do jego grona wielbicieli. Dodam jeszcze że podczas spacerku pykał fajeczkę... ach ten aromat :)))
