Powiem szczerze - nie jestem fanem zimy. Zdecydowanie wolę cieplejsze pory roku. No, ale skoro już przyszła, to trudno... Trzeba jakoś przetrwać te trzy miesiące, zanim znów powieje cieplejszy wietrzyk, zazieleni się trawa, zakwitną kwiaty, powrócą skowronki i bociany, a czapki, szaliki, rękawiczki i ciepłe kurtki znajdą należne im miejsca w szafie... A póki co, spróbujmy także dostrzec jej uroki i surowe, ascetyczne piękno. I trzymajmy się cieplutko. Jak to w balladzie o zimie śpiewał jeden z moich ulubionych rosyjskich bardów, Oleg Mitiajew:
И кто-то пишет рукой согретой
На замороженном троллейбусном стекле:
„Крепитесь, люди, скоро лето!”
И всем от этого становится теплей.
Co można po polsku oddać słowami:
Rozgrzaną dłonią ktoś pisze za to
Na okna trolejbusu zamarzniętym szkle:
"Głowy do góry, już wkrótce lato!"
I na myśl o tym wszystkim cieplej robi się.
Byle do wiosny...
A póki co: http://www.youtube.com/watch?v=e9el-IRI0f4
