To był pobyt w celach bynajmniej nie rekreacyjnych. Miałam tylko nadzieję, że znajdę czas aby cokolwiek zobaczyc. Zgodziłam się na podróż ponieważ nigdy nie byłam w Budapeszcie i miałam ogromną potrzebę zobaczenia go.
Z Poznania wylot o 7:20 w Monachium o 9:00 i przesiadka na lot do Budapesztu o godz. 11:05. Lotnisko w Monachium-kolos.
Czy my mamy chociaż takie centrum handlowe? Do samolotów prowadzą tunele jak w filmie s-f. Nie wiem jak kogo ale mnie to rusza. Zawsze lotniska na których lądowałam były małe ale to? Miasto lotniskowe.
Samolot wystartował z opóźnieniem a moja walizka na taśmie była chyba ostatnia a już myślałam, że poleciała odwiedzic inną częśc świata...
Zamawiam taksówkę i jadę na dworzec kolejowy. W Budapeszcie są trzy dworce kolejowe. Mój, jak wyczytałam z informacji wysłanej mi faksem to Keleti. Nie powiem , że dworzec jak każdy inny ponieważ bym skłamała. Na zewnątrz i wewnątrz wygląda jak muzeum sztuki.
Mam mało czasu, widzę jakieś dziwne słowa i niczego nie rozumiem. W końcu dostrzegłam na rozkładzie IC Miskolc, vagany 12. To najprawdopodobniej peron. Spytałam pierwszego napotkanego mężczyznę gdzie jest peron dwunasty...... Nie mogę uwierzyc rozumie !! Rzeczywiście, prosto, potem w prawo i jest między innymi peron 12. Stoją dwa pociągi, jeden z nich ma przyczepioną karteczkę z miejscami, przez które przejeżdża. Przedostatnie w kolejce widnieje moje miasto więc wsiadam.... Ufff, jadę. Zaczynam notowac owe słowa. ,,Kto mnie tak wystraszył przed wyjazdem , że nie dojadę, że pomylę dworce, perony, w końcu pociągi bo tutaj nikt nie mówi po angielsku i wszystko jest źle oznakowane''. Aż takiej tragedii nie ma.
Zarówno człowiek w budce, przy której zamawia się taksówki jak również sam taksówkarz na panu z dworca kończąc nawet jeśli nie mówili biegle po angielsku to rozumieli i potrafili mi pomóc. Po co ludzie mówią takie rzeczy? Całą drogę się denerwowałam.
