"Каштани дзвінко падают на брук.
Багаття в парку осінь розпалила.
І літо бабине на вітах трипотить"
"Kasztany dźwięcznie spadają na bruk.
Bujna w parku rozpaliła się jesień,
a na gałązkach trzepocą nitki babiego lata".
Tak urok kijowskiej jesieni opisywał jeden z ukraińskich poetów. Również moi ukraińscy przyjaciele twierdzili wielokrotnie, że Kijów najpiękniejszy jest wtedy, gdy nadejdzie słoneczna, złota jesień lub też wiosną, gdy kwitną wszechobecne w mieście kasztanowce. Byłem w Kijowie kilka razy, ale nigdy nie udało mi się trafić na tę magiczną porę. Przyjeżdżałem albo za wcześnie - gdy przyroda dopiero zaczynała budzić się po długiej zimie, albo za późno - gdy kasztany i złote liście dawno już spadły na bruk. Mimo to, Kijów pozwalał odkryć wiele swoich atrakcji - dostojne wnętrza Soboru Sofijskiego, cerkwi św. Andrzeja, monastyru św. Michała Archanioła, bogactwo światyń Pieczerskiej Ławry, wznoszącej się na stromych skarpach dnieprowych czy urocze zaułki Podiła. Do tego trzeba by jeszcze dodać wielokrotne spacery po Andriejewskim Zjeżdzie, kultowej ulicy kijowskich artystów, zwanej "kijowskim Montmartrem", wizytę w kameralnym "Muzeum Jednej Ulicy", wieczorne koncerty jazzowe w klubie "44" na Chreszczatyku i półdniową wycieczkę do podkijowskiej miejscowości Pyrohiv, gdzie znajduje się interesujący skansen ukraińskiego budownictwa wiejskiego. Kijów dał mi się poznać z wielu stron, gdyż miałem okazję być również i w domach moich przyjaciół, razem z nimi spacerować po parkach, muzeach, centrach handlowych, czy słynnej "Biesarabce" - wielkiej hali targowej, gdzie kupić można rozmaite artykuły spożywcze i wiele lokalnych smakołyków. Ale na pewno wiele atrakcji jeszcze na mnie czeka. W końcu, muszę przecież zobaczyć w pełnej krasie te opiewane, kijowskie kasztany...
http://www.youtube.com/watch?v=Xql4rKk5NmM
