Komentarze użytkownika lmichorowski, strona 189

Przejdź do głównej strony użytkownika lmichorowski

  1. lmichorowski
    lmichorowski (10.11.2015 17:03)
    Ale nie z takimi motywami...
  2. lmichorowski
    lmichorowski (10.11.2015 17:02)
    Nie wiem. Może?
  3. lmichorowski
    lmichorowski (10.11.2015 17:01)
    :)
  4. lmichorowski
    lmichorowski (10.11.2015 16:56)
    Chyba już nieżywe, bo wysuszone. Ale nie sztuczne...
  5. lmichorowski
    lmichorowski (10.11.2015 16:54)
    Piotrze, jesteś zawsze mile widziany. Pozdrawiam. :)
  6. lmichorowski
    lmichorowski (09.11.2015 23:48)
    Co prawda, to prawda...
  7. lmichorowski
    lmichorowski (09.11.2015 0:14)
    Myślę, że poczekam do wiosny... Pozdrawiam
  8. lmichorowski
    lmichorowski (08.11.2015 0:53)
    Muszę tam kiedyś wpaść, przy okazji pobytu w Olsztynie. Ciekawe miejsce... Pozdrawiam. :)
  9. lmichorowski
    lmichorowski (08.11.2015 0:42)
    Ja też słyszałem, więc jest już kilku świadków...
  10. lmichorowski
    lmichorowski (31.10.2015 1:25)
    "W czasach, kiedy staniały łzy,
    Bo nas byle kto na siłę rozczulał,
    Nowym blaskiem zalśniło spod rdzy
    Wyświechtane ongiś słowo "postulat".
    I już nie brzmi dla młodych jak szyfr
    Stary wiersz o współczesnej nam treści:
    "Są w ojczyźnie rachunki krzywd,
    Obca dłoń ich też nie przekreśli".

    Pamiętajmy więc te noce nie przespane
    I te bramy fabryczne wśród kwiatów,
    Gdy przestała naraz być sloganem
    Dyktatura Proletariatu,
    I gdy słuchał w napięciu kto żyw
    Niespokojnych, niepewnych wieści,
    Bo w ojczyźnie są rachunki krzywd,
    Ale obca dłoń ich nie przekreśli.

    Będą z tego legendy i sagi,
    Będą wiedzieć przyszłe pokolenia,
    Że raz kiedyś narodowe flagi
    Wywieszono bez rozporządzenia,
    Że się zdarzył piękny, mądry zryw,
    Że Polacy rzekli, gdy się zeszli:
    - Są w ojczyźnie rachunki krzywd,
    Lecz nie obca dłoń je przekreśli.

    Wierzę w każdy przyszły rok i dzień, i miesiąc
    Pracowitszy, obfitszy, łaskawszy,
    Wierzę bowiem w sierpień '80,
    Co - strzeżony - pozostanie w nas na zawsze

    Jak stalowy dokerski nit,
    Jak ten wiersz, co powiada, że jeśli
    Są w ojczyźnie rachunki krzywd,
    To ich obca dłoń nie przekreśli."

    Andrzej Waligórski - "Sierpień 1980"