Ocenione komentarze użytkownika asta_77, strona 109
Przejdź do głównej strony użytkownika asta_77
-
A wyglądają niezbyt przerażająco - takie bydełko u babci na wsi ;)
-
A moje ukochane miejsce to jednak Ngorongoro
-
Dziękuję za wizytę i plusy - pozdrawiam.
-
Michał - dziś się nawet zgodzę na kompromis, który proponujesz, bo właśnie się okazało, że będzie ciąg dalszy mojej przygody z dziką przyrodą - wracam do Kenii już wkrótce ;)))
-
Hej - zwiedzać z Wami świat, chćby wirtualnie, to sama przyjemność ;)
-
Piękna!
-
Dzięki za wizytę w moim Meksyku - z przyjemnością odwiedzę Twój w wolnej chwili ;)
-
Ojojojoj, ale mi sie dostało ;)
Michał, rozumiem, o czym piszesz, ale myślę, że częściowo spieramy się o definicję - i tu się zgadzam, oczywiście teraz to już nie jest takie tropienie jak kiedyś - ślady, zapachy itp. Czasy się zmieniły i środki też.
Natomiast jeśli chodzi o kierowcę-tropiciela to moim zdaniem jego rola jest nie do przecenienia, a wg Ciebie to raczej kwestia szczęścia - pewnie i jedno i drugie ma znaczenie, ale raczej nie da się zweryfikować, co ma większe znaczenie, bo to mało mierzalne, więc chyba każdy pozostanie przy swoim zdaniu ;)
-
A inna sprawa, że wikipedii nie ma co wierzyć, bo piszą:
"Ngorongoro – kaldera wygasłego wulkanu położona w północnej Tanzanii, we wschodniej odnodze Wielkiego Rowu Wschodniego (Wielkie Rowy Afrykańskie). Krater otoczony jest od południa jeziorami Eyasi i Manyara, od północy jeziorem Natron. Teren krateru zasilany jest w wody rzek Munge i Lonyokie , które zasilają mokradła i alkaliczne jezioro Magadi. Na dno krateru prowadzi droga wybudowana w roku 1959 długości 3 200 metrów, po której mogą poruszać się jedynie pojazdy z napędem na cztery koła, posiadającym specjalne pozwolenie[1].
Wysokość: ok. 1800 m n.p.m.
Powierzchnia: ok. 8 300 km2
Średnica: ok. 18 km
Głębokość: ok. 600 m"
Brzmi tak, jakby to było o kalderze, a z tego, co piszesz, wynika, że tak nie jest
Ngorongoro wchodzi w skład krajobrazowo-zwierzęcego Rezerwatu Ngorongoro, który w 1979 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
-
A to dzięki za wyjaśnienie - sprawdzałam w kliku miejscach i raz piszą tak, raz tak - ciężko zweryfikować ;)
-
A wyglądają niezbyt przerażająco - takie bydełko u babci na wsi ;)
-
A moje ukochane miejsce to jednak Ngorongoro
-
Dziękuję za wizytę i plusy - pozdrawiam.
-
Michał - dziś się nawet zgodzę na kompromis, który proponujesz, bo właśnie się okazało, że będzie ciąg dalszy mojej przygody z dziką przyrodą - wracam do Kenii już wkrótce ;)))
-
Hej - zwiedzać z Wami świat, chćby wirtualnie, to sama przyjemność ;)
-
Piękna!
-
Dzięki za wizytę w moim Meksyku - z przyjemnością odwiedzę Twój w wolnej chwili ;)
-
Ojojojoj, ale mi sie dostało ;)
Michał, rozumiem, o czym piszesz, ale myślę, że częściowo spieramy się o definicję - i tu się zgadzam, oczywiście teraz to już nie jest takie tropienie jak kiedyś - ślady, zapachy itp. Czasy się zmieniły i środki też.
Natomiast jeśli chodzi o kierowcę-tropiciela to moim zdaniem jego rola jest nie do przecenienia, a wg Ciebie to raczej kwestia szczęścia - pewnie i jedno i drugie ma znaczenie, ale raczej nie da się zweryfikować, co ma większe znaczenie, bo to mało mierzalne, więc chyba każdy pozostanie przy swoim zdaniu ;) -
A inna sprawa, że wikipedii nie ma co wierzyć, bo piszą:
"Ngorongoro – kaldera wygasłego wulkanu położona w północnej Tanzanii, we wschodniej odnodze Wielkiego Rowu Wschodniego (Wielkie Rowy Afrykańskie). Krater otoczony jest od południa jeziorami Eyasi i Manyara, od północy jeziorem Natron. Teren krateru zasilany jest w wody rzek Munge i Lonyokie , które zasilają mokradła i alkaliczne jezioro Magadi. Na dno krateru prowadzi droga wybudowana w roku 1959 długości 3 200 metrów, po której mogą poruszać się jedynie pojazdy z napędem na cztery koła, posiadającym specjalne pozwolenie[1].
Wysokość: ok. 1800 m n.p.m.
Powierzchnia: ok. 8 300 km2
Średnica: ok. 18 km
Głębokość: ok. 600 m"
Brzmi tak, jakby to było o kalderze, a z tego, co piszesz, wynika, że tak nie jest
Ngorongoro wchodzi w skład krajobrazowo-zwierzęcego Rezerwatu Ngorongoro, który w 1979 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
-
A to dzięki za wyjaśnienie - sprawdzałam w kliku miejscach i raz piszą tak, raz tak - ciężko zweryfikować ;)