Ocenione komentarze użytkownika snickers1958, strona 667

Piotrze choć po śniadaniu już u Ciebie to racz jeszcze przyjąć serdeczne życzenia na Święta Wielkiej Nocy. Spędź je z Rodziną w spokoju i radości a zdrowie Wam niech dopisze na cały rok. Pozdrawiam serdecznie z małżonką.

Leszku dziękuję za pamięć i życzenia, z ogromną radością je przyjmuję i odwzajemniam się nie mniej gorącymi życzeniami Wielkanocnymi dla ciebie i Twojej całej Rodzinki. Spędźcie je z przynależną chwałą i spokojem mając na uwadze budzące się Nowe Życie. W poniedziałek zaś nie zapomnijcie wyjść z domu w " podróż " śmingusową a krople nowej wody niech Was dosięgną w najmniej oczekiwanym momencie. Pozdrawiam serdecznie.

Witam
Opowiem Wam historię z przed kilku tygodni. Historię z nad jeziora ( Isąg ) przy, którym pracuję. Historia dotyczy tych co wędkują i przebywają na lodzie, na lodzie nawet wtedy kiedy już od brzegów lekko odmroziło.
I tak pracownik ochrony( dość schorowany ) schodzi na brzeg plaży, po rozejrzeniu się w sytuacji ( ochrona mienia ) po chwili spostrzega na tafli lodu około 100 metrów od siebie wędkarzy siedzących spokojnie czyniąc swoją powinność. W odstępie 100 metrowym między nimi spostrzega człowieka zmagającego się z czymś. Pochyla się ów osobnik i prostuje. Pojawia się druga postać raczej mało widoczna na granicy tafli lodu. Widząc to kolega Zbyszek czym tchu w piersiach biegnie pod górkę łapiąc totalną zadyszkę ( chory między innymi na astmę ) by poinformować pracownika recepcji, że na tafli lodu rozgrywa się tragedia. Przybyły nad brzeg jeziora Pan Dyrektor zarządza przygotowanie koców,gorących napojów i powiadomienie straży pożarnej by natychmiast przybyli ratować tonącego człowieka. Na lodzie rozgrywa się dalej akcja. Człowiek stojący i pochylający się co chwila wyciąga nad krawędź lodu drugiego osobnika. Trwa to kilkanaście minut. Przybywa pierwsza jednostka Straży Pożarnej, rozwijają sprzęt ratowniczy, przybywa druga jednostka Straży Pożarnej, trzecia jest w drodze. Sygnały wozu bojowego Straży Pożarnej " paraliżują " ratującego, który zostawia towarzysza i biegnie w kierunku brzegu a po chwili się oddala. Po krótkim czasie ratownicy docierają do tonącego. Okazuje się, że....... delikwent nie tonie a leży na lodzie, leży niemalże nieprzytomny. Jego towarzysz usłyszawszy sygnały straży pożarnej i syreny alarmowej porzuca " tonącego i bieży jak najszybciej do najbliższej jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej by wziąć udział w akcji ratowniczej nie wiedząc czego dotyczy. Trzecia jednostka zostaje odwołana 8 kilometrów od miejsca zdarzenia. " Tonący " ze względu na wielkie wyziębienie zostaje zabrany do najbliższego medycznego punktu pomocy, skąd po nie długim czasie zostaje wypuszczony do domu. Moi Drodzy Kolumberowicze morał z tego? Znów my wszyscy podatnicy zapłaciliśmy za dyspozycyjność, poświęcenie i całą akcję.
Koledzy ,ot po prostu z przeciwległego brzegu postanowili przejść do wioski lecz to było tak trudne, że trzeba było uruchomić tyle służb ratowniczych. Pozdrawiam strażaków i zdyscyplinowanego strażaka. Pozdrawiam pracowników swojej firmy, którzy posikali się ze śmiechu , pozdrawiam Was drodzy Przyjaciele.

Witaj
Dziękuję bardzo za wspaniałą relację z ukochanego ( wirtualnie ) dla mnie miejsca. Jedno z wielu marzeń do zrealizowania - wypad nad Biebrzę. Kocham to miejsce tylko denerwujący byli ci wędkarze. Akceptuję różne pasje ale tej głupoty zaakceptować nie umiem. Za relację 5 z plusem. Pozdrawiam wiosennie. Sławek

P.S. Nie byłem jeszcze nad Biebrzą ale zgadzam się z Tobą , już jestem Biebrznięty i jest mi z tym bardzo dobrze.

Leszku, wielki Przyjacielu i Podróżniku! Jakie znaczenie ma to małe "l", ŻADNE?! Gdyby tu chodziło o wartość " śmierć lub życie " to owszem wtedy można by było bić się w piersi. Jeden aspekt jest tu bardzo ważny i za to bardzo dziękuję - przyjaciele ciągle tu zaglądają skoro dostrzegają swoje błędy ort. i to w obcym języku. Leszku to fantastyczne, że cały czas jesteś czujny!

P.S. Nadal nie mam zbyt wiele czasu by skończyć swój projekt i zarzucić Was nowymi moimi wspomnieniami. Wybaczcie i cierpliwości. W pierwszym śnieżnym i zimowym dniu bardzo gorąco Was pozdrawiam. Sławek.

Irenko serdecznie dziękuję za wspólną podróż po moim Paryżu. Pozdrawiam ciepło.

Witaj Piotrze.
Mnie również miło odwiedzić od czasu do czasu nasz Kolumberek. Miło popatrzeć jak nasi Przyjaciele, podróżnicy migrują w tą i z powrotem . Miło również jak ktoś bez przyczyny zaczepi, doda jakiś komentarz. Oczywiście pomyślałem o Tobie. Dziękuję. Wpadam tu na małe chwilki a jak już dłużej zostanę to po to by nacieszyć oko czyjąś podróżą. Mam wiele podróży, nawet jedną w szkicu na portalu ale czas, czas i zmęczenie nie pozwalają na zorganizowanie się. Dziś tu zaglądam bo jestem chory, ot tyle. Pozdrawiam serdecznie i życzę zdrowia oraz cierpliwości.
Tak na marginesie, cóż się pozmieniało? Czy to, że jest wielu nowych Podróżników, to dobrze? Tak jest zawsze, jest czas na "sienie i na żęcie ".

Ponownie dzięki za nietypową, powietrzną podróż. Fajnie popatrzeć na ciekawe, piękne ujęcia. Osobiście nie lubię latać. Tam na górze mam zawsze stres, wolę zdecydowanie zapach i widok asfaltu. Pozdrawiam.

I to w ostrym zakręcie, prawa? Pozdrawiam.

Niesamowicie piękne ujęcie. gratuluję i pozdrawiam.