Ocenione komentarze użytkownika snickers1958, strona 63
Przejdź do głównej strony użytkownika snickers1958
-
... sama widzisz Olgo, że o tym nie można mówić spokojnym głosem. Minione czasy oplątane były mackami śmierci i najgłębszych tragedii, jest mi przykro...
-
Halinko, tak to mój rowerek. Sprawiedliwości dziejowej nigdy nie było i nie będzie a mnie i mojemu rowerkowi nic do całej minionej historii. Nie zazdroszczę byłemu dyrektorowi tego okazałego budynku, tym bardziej, że najprawdopodobniej zginął w tragicznych okolicznościach i pochowany został gdzieś tam za tym budynkiem. Nikt nigdy nie odnalazł jego grobu?... Oprócz roweru posiadam inne dobra materialne, którymi nie mam powodu się chwalić i szczycić bo nie przedstawiają dla mnie aż tak ważnego znaczenia. Z rowerka jestem dumny i jest dla mnie wszystkim, on pozwala mi poznawać świat a ja w ramach wdzięczności zawsze nocuję go w swoim namiocie. Istnieje kilka historyjek odnośnie mnie i mojego rowerka ale o tym tylko na privie...
-
...wiesz, przeciętnemu olsztyniakowi to jest wszystko jedno jakie budynki, jaka architektura istnieje w mieście, niemniej jednak jest grupa ludzi, których bardzo interesuje dawne budownictwo pozostawione przez Germanów...
-
...kiedy będziesz miała sposobność przeczytać wspomnianą książkę to wtedy będziesz mogła mówić o zjeżeniu się włosów, będziesz przerażona, wystraszona i wściekła!...
-
Olgo, kolejne dwa zdjęcia posiadają opis tego wydarzenia. Miłej lektury...
-
Olgo, nie pamiętam już pod którym zdjęciem zamieściłem opis tego wydarzenia jak nie znajdziesz to odszukam i Ci podeślę. Mnie historia tego domu zaintrygowała do tego stopnia, że musiałem kupić książkę opisującą całą tragedię, która rozegrała się po drugiej stronie ulicy w kilkunastu blokach dawnego Szpitala dla "obłąkanych" a finał dokonał się w rzeczonym domu. Książka nosi nazwę " Czyściec Zwany Kortau", autor: Stanisław Ryszard Piechocki. Książkę zamówiłem internetowo w olsztyńskiej księgarni. Przeczytałem ja przy jednym oddechu a włosy na głowie miałem odrętwiałe.
-
... -:) ...
-
...dokładnie jak mówisz...
-
...bardzo trafne określenie Olgo...
-
...bardzo denerwuje mnie ta wstydliwa polskość co do całej poniemieckiej architektury na terenie całej Polski. Cóż pięknego jest w gołych, szarych czy nawet kolorowanych tynkach pokrywających wiecznie żywą cegłę paloną. Ciężkie więzienia dla tych co wydają dyrektywy pokrywania szmirą zabytkowych obiektów.
-
... sama widzisz Olgo, że o tym nie można mówić spokojnym głosem. Minione czasy oplątane były mackami śmierci i najgłębszych tragedii, jest mi przykro...
-
Halinko, tak to mój rowerek. Sprawiedliwości dziejowej nigdy nie było i nie będzie a mnie i mojemu rowerkowi nic do całej minionej historii. Nie zazdroszczę byłemu dyrektorowi tego okazałego budynku, tym bardziej, że najprawdopodobniej zginął w tragicznych okolicznościach i pochowany został gdzieś tam za tym budynkiem. Nikt nigdy nie odnalazł jego grobu?... Oprócz roweru posiadam inne dobra materialne, którymi nie mam powodu się chwalić i szczycić bo nie przedstawiają dla mnie aż tak ważnego znaczenia. Z rowerka jestem dumny i jest dla mnie wszystkim, on pozwala mi poznawać świat a ja w ramach wdzięczności zawsze nocuję go w swoim namiocie. Istnieje kilka historyjek odnośnie mnie i mojego rowerka ale o tym tylko na privie...
-
...wiesz, przeciętnemu olsztyniakowi to jest wszystko jedno jakie budynki, jaka architektura istnieje w mieście, niemniej jednak jest grupa ludzi, których bardzo interesuje dawne budownictwo pozostawione przez Germanów...
-
...kiedy będziesz miała sposobność przeczytać wspomnianą książkę to wtedy będziesz mogła mówić o zjeżeniu się włosów, będziesz przerażona, wystraszona i wściekła!...
-
Olgo, kolejne dwa zdjęcia posiadają opis tego wydarzenia. Miłej lektury...
-
Olgo, nie pamiętam już pod którym zdjęciem zamieściłem opis tego wydarzenia jak nie znajdziesz to odszukam i Ci podeślę. Mnie historia tego domu zaintrygowała do tego stopnia, że musiałem kupić książkę opisującą całą tragedię, która rozegrała się po drugiej stronie ulicy w kilkunastu blokach dawnego Szpitala dla "obłąkanych" a finał dokonał się w rzeczonym domu. Książka nosi nazwę " Czyściec Zwany Kortau", autor: Stanisław Ryszard Piechocki. Książkę zamówiłem internetowo w olsztyńskiej księgarni. Przeczytałem ja przy jednym oddechu a włosy na głowie miałem odrętwiałe.
-
... -:) ...
-
...dokładnie jak mówisz...
-
...bardzo trafne określenie Olgo...
-
...bardzo denerwuje mnie ta wstydliwa polskość co do całej poniemieckiej architektury na terenie całej Polski. Cóż pięknego jest w gołych, szarych czy nawet kolorowanych tynkach pokrywających wiecznie żywą cegłę paloną. Ciężkie więzienia dla tych co wydają dyrektywy pokrywania szmirą zabytkowych obiektów.