Ocenione komentarze użytkownika slawannka, strona 344
Przejdź do głównej strony użytkownika slawannka
-
Pierwsza!:)
-
Dodaj jeszcze z pięć w pamięci;)
-
Aniu, dziękuję za fantastyczne plusiory! A ty się zbieraj i pisz o Twoich podróżach, nie muszą być dalekie, nie muszą być idealne, mogą być nawet wgłąb własnego podwórka, zawsze o czymś ciekawym można opowiedzieć!
-
Joasiu, przeogromnie prze-dziękuję, za Sycylię, Pantellerię, a masz jeszcze sporo do przeczytania:)
No i oczywiście, z najmilszą przyjemnością akceptuję (brzydkie słowo ale ma ładną treść:)
No i ja mam przed sobą wiele do przeczytania i obejrzenia, z czasem, z czasem (ale gdzie ten czas...)
Pozdrawiam
-
Kanguria, dzięki ogromne, cieszę się że przeczytałaś Sycylię i Pantellerię też, dzięki za plusiory!
Z tym podróżowaniem samotnie to jest tak - z jednej strony, w zgodzie z moim mottem (meglio soli che mal accompagnati, czyli lepiej samemu niż w złym towarzystwie), podróżowanie w samotności daje więcej wolności, samodzielności, swobody podejmowania decyzji. Z drugiej strony (zgodnie z moim drugim mottem, że wszystko ma swoje dobre i złe strony), brak tego kogoś komu można przekazać emocje. Ale ten ktoś musiałby być taki sam, a jak takiego znaleźć... Z jednej strony, kusi, żeby pojechać z kimś, ale z drugiej, strach, że ten ktoś okaże się nie tym kimś, że zamiast pomóc, przeszkodzi, albo, co gorsza, ja będę czuła że przeszkadzam i to mi popsuje całą frajdę... Dlatego podróżuję samotnie nie tyle z chęci samotnego podróżowania, ale z konieczności.
Ja po drodze tysiące razy gadałam do siebie, a w miejscach bezludnych również krzyczałam. Rozmawiałam ze skałami, z morzem, z domami, z roślinami, a nawet z samochodami i motorino. Brakowało mi tylko rozmawiania z ludźmi, i to nie dlatego że z nimi nie chciałam rozmawiać, ale dlatego że po prostu, trochę mi trudno zacząć rozmowę. I tego mi szkoda.
-
Arnoldzie, ale zawsze można przeczytać, i obejrzeć jeszcze raz, tym razem od początku do końca! ;)
DZIĘKUJĘ!!!! A, i proszę:)
-
ma che Roma, Noto, eh!
-
dobra dobra! A kto by zdjęcie robił? :)
-
się wkomponowała;)
-
a no właśnie, i takie było zamierzenie autora niniejszej fotografii, przepraszam, zdjęcia;)
-
Pierwsza!:)
-
Dodaj jeszcze z pięć w pamięci;)
-
Aniu, dziękuję za fantastyczne plusiory! A ty się zbieraj i pisz o Twoich podróżach, nie muszą być dalekie, nie muszą być idealne, mogą być nawet wgłąb własnego podwórka, zawsze o czymś ciekawym można opowiedzieć!
-
Joasiu, przeogromnie prze-dziękuję, za Sycylię, Pantellerię, a masz jeszcze sporo do przeczytania:)
No i oczywiście, z najmilszą przyjemnością akceptuję (brzydkie słowo ale ma ładną treść:)
No i ja mam przed sobą wiele do przeczytania i obejrzenia, z czasem, z czasem (ale gdzie ten czas...)
Pozdrawiam -
Kanguria, dzięki ogromne, cieszę się że przeczytałaś Sycylię i Pantellerię też, dzięki za plusiory!
Z tym podróżowaniem samotnie to jest tak - z jednej strony, w zgodzie z moim mottem (meglio soli che mal accompagnati, czyli lepiej samemu niż w złym towarzystwie), podróżowanie w samotności daje więcej wolności, samodzielności, swobody podejmowania decyzji. Z drugiej strony (zgodnie z moim drugim mottem, że wszystko ma swoje dobre i złe strony), brak tego kogoś komu można przekazać emocje. Ale ten ktoś musiałby być taki sam, a jak takiego znaleźć... Z jednej strony, kusi, żeby pojechać z kimś, ale z drugiej, strach, że ten ktoś okaże się nie tym kimś, że zamiast pomóc, przeszkodzi, albo, co gorsza, ja będę czuła że przeszkadzam i to mi popsuje całą frajdę... Dlatego podróżuję samotnie nie tyle z chęci samotnego podróżowania, ale z konieczności.
Ja po drodze tysiące razy gadałam do siebie, a w miejscach bezludnych również krzyczałam. Rozmawiałam ze skałami, z morzem, z domami, z roślinami, a nawet z samochodami i motorino. Brakowało mi tylko rozmawiania z ludźmi, i to nie dlatego że z nimi nie chciałam rozmawiać, ale dlatego że po prostu, trochę mi trudno zacząć rozmowę. I tego mi szkoda. -
Arnoldzie, ale zawsze można przeczytać, i obejrzeć jeszcze raz, tym razem od początku do końca! ;)
DZIĘKUJĘ!!!! A, i proszę:) -
ma che Roma, Noto, eh!
-
dobra dobra! A kto by zdjęcie robił? :)
-
się wkomponowała;)
-
a no właśnie, i takie było zamierzenie autora niniejszej fotografii, przepraszam, zdjęcia;)