Wykorzystujemy pliki cookie, aby dostosować serwis do Twoich potrzeb. Możesz nie wyrazić zgody przez ustawienia przeglądarki internetowej. Szczegóły >
zamknij
-
-
- „Kiedy patrzę na góry, widzę siebie i to jaka jestem mała w porównaniu wobec całego świata, ale jednocześnie wielka, bo jestem jednym ze stworzeń, które tworzy ten piękny świat. Wtedy uświadamiam sobie, że mogę wszystko, że życie jest jednak piękne i nie wszystko jeszcze jest zepsute, sztuczne... Czuję, powiew natury, która daje mi siłę do działania i utwierdza w moich przekonaniach, które czasem się zastanawiałam czy nie są przestarzałe, a tam wiem, że jednak nie są. Wiem wtedy, że nie muszę się zmieniać, że jestem szczęśliwa i cały ten pęd życia za pieniądzem za sławą nic nie jest wart. Nie muszę i nie chcę uczestniczyć w tym wyścigu szczurów, tam mogę być sobą, oddychać, cieszyć oczy i duszę i tak po prostu zdrowo sobie odetchnąć i uśmiechnąć się sama do siebie. ”